یکی از ضروری ترین پژوهش ها و مطالعات بنیادی در عرصه ی فردوسی شناسی و شاهنامه پژوهی شناسایی، معرّفی و بررسی آثاری است که در پیوند با فردوسی و شاهنامه نوشته شده است. شناخت توصیفی و انتقادی مقالات این حوزه به منظور مراجعه و استفاده و نیز پرهیز از دوباره کاری و انجام کارهای موازی ضروری است و جاهای خالی پژوهش نیز در این شیوه مشخّص می گردد. در این رساله به معرّفی و بررسی انتقادی 1070 مقاله ی مرتبط با فردوسی و شاهنامه از سال 1371 تا 1380 پرداخته شده است. هر مقاله در سه بخش مضامین اصلی، منابع اصلی و نقد و نظر معرّفی و بررسی شده و بازتاب مقالات اصیل در دیگر مقالات بازنموده شده است. مهم ترین آسیب های مقالات دهه ی هفتاد شامل بی توجّهی به پیشینه ی پژوهش ، استفاده از چاپ های نامعتبر، به کارگیری زبان نامناسب، توصیفی و سطحی بودن، پراکندگی و عدم انسجام، تکرار، تحمیل معنا به متن، ناآشنایی با داستان ها و شخصیّت های شاهنامه، غیر علمی بودن برخی از مقالات انتقادی، ناهماهنگی عنوان با محتوا، پرداختن به مطالب حاشیه ای و نامربوط و ذکر نکردن یا ذکر ناقص منابع، چاپ مورد استفاده و شماره ی ابیات است.