نام پژوهشگر: عزیز مرادی

بررسی و تحلیل مفاخره در سبک آذربایجانی(خاقانی،نظامی،مجیرالدین بیلقانی،اثیرالدین اخسیکتی و فلکی شروانی)
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه پیام نور - دانشگاه پیام نور استان قزوین - دانشکده علوم انسانی و پایه 1391
  عزیز مرادی   علی محمدی

مفاخره و خودستائی یکی از انواع ادبی است که در آثار شاعران ادبیات فارسی نمود دارد. ونیز یکی از موضوعات مهم و برجسته ای است که بخش قابل توجهی از شعر فارسی را به خود اختصاص داده است .اصیل ترین مفاخرات موجود در ادبیات فارسی را در آثار شاعران سبک آذربایجانی می توان دید. به یقین هر شاعری تحت تاثیر مسائل اجتماعی و سیاسی و مذهبی زمان خود از مفاخره در راه دستیابی به اهداف و خواسته های خود بهره برده است . مفاخره گاهی ابزار تدافعی و گاهی نیز ابزار تهاجمی شاعر دربرابر موقعیتها و وضعیتهای مختلف است . شاعر با شعرش خواسته های درونی خود را بروز داده، آنچه را که می پسندد و در دل به آن ایمان دارد به نمایش می گذارد. رساله حاضر به تحلیل و بررسی مفاخره در سبک آذربایجانی می پردازد. از بین شاعران این سبک به پنج تن از معروفترین آن ها یعنی خاقانی، نظامی، مجیر الدّین بیلقانی، اثیر الدّین اخسیکتی و فلکی شروانی انتخاب گردیده و پس از بیان علل مفاخره گویی به زمینه های فخر آن ها توجه گردیده و با آوردن نمونه های شعری از دیدگاه نقد ادبی بررسی شده است. آن چه که روشن است ، بیشترین فخر شاعران سبک آذربایجانی به سخن و قریحه ی شعر سرایی است. که ما ابعاد این موضوع و دلایل تفاخر شاعر به کلامش را به تفصیل بیان کرده ایم. در آثار این شاعران مفاخره های برجسته ی دیگر ی نیز دیده می شود که ما آن ها را تحت عنوان مفاخرات غیر شعری بررسی کرده ایم.آنچه که از خلال این سطور می توان به آن پی برد این است که در واقع باید ارتباطی میان خود ستایی و مسائل زمان شاعر جستجو کرد تا به چگونگی و انواع مفاخرات آن ها پی برد و در صدد توجیه این مفاخرات برآمد.

تاثیر برخی عناصر پرمصرف و کم مصرف بر کمیت و کیفیت بذر ذرت هیبرید سینگل کراس 704
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه رازی - دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی 1392
  سمیرا عسگری   علی جلیلیان

به منظور بررسی تاثیر برخی عناصر پرمصرف و کم مصرف بر کمیت و کیفیت بذر ذرت هیبرید سینگل کراس 704 آزمایشی در مزرعه و آزمایشگاه کیفیت بذر و نهال مرکز تحقیقات کرمانشاه در سال زراعی 91-1390 اجرا شد. تیمارها شامل، کود نیترات آمونیوم، کود سولوپتاس، کلات آهن، سولفات روی، سولفات منگنز، اسید بوریک، کود نیترات آمونیوم+ کود سولوپتاس+ کلات آهن+ سولفات روی+ سولفات منگنز+ اسید بوریک، کود نیترات آمونیوم+ کود سولوپتاس، کلات آهن+ سولفات روی+ سولفات منگنز+ اسید بوریک بودند. آزمایش در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار بود. نتایج این مطالعه نشان داد که محلول پاشی عناصر پرمصرف و کم مصرف روی برخی صفات کیفی در بذر شامل مقدار عنصر منگنز و درصد نشاسته و چربی موجود معنی دار هستند، به طوری که محلول پاشی نیتروژن محتوای منگنز بذر و محلولپاشی منگنز محتوای نشاسته موجود در بذر را افزایش داد. اکثر خاکهای استان کرمانشاه از لحاظ برخی عناصر کم مصرف (نظیر روی، آهن، منگنز، بور و مس) دارای کمبود هستند که این مسئله به دلیل واقع شدن استان در منطقه نیمه خشک، استفاده بی رویه از منابع خاکی و عدم مدیریت زراعی مناسب می باشد. به دلایل مذکور تحقیق و پژوهش در زمینه عناصر کم مصرف ضروری به نظر می رسد به طور کلی محلول پاشی عناصر غذایی بر برخی صفات کیفی در بذر ذرت تاثیر گذار بود، اما بر عملکرد تاثیری نداشتند. محلول پاشی عناصر کم مصرف و پرمصرف روی میزان عنصر منگنز و درصد نشاسته و چربی موجود در بذر اثرگذار بودند، به طوری که محلول پاشی نیتروژن سبب افزایش محتوای منگنز بذر و محلول پاشی منگنز سبب افزایش محتوای نشاسته موجود در بذر گردید. درصد چربی موجود در بذر نیز با اعمال تیمارها نسبت به شاهد کاهش یافت که صفت مطلوبی در انبارداری به شمار می رود و بیشترین کاهش درصد چربی در تیمار بور دیده شد . نتایج آزمون های ظهور ریشه چه و میزان رشد گیاهچه نشان داد با محلول پاشی پتاسیم بنیه بذر افزایش یافت. محلول پاشی عناصر پرمصرف زمان رسیدن به 50 درصد جوانه زنی را کاهش داد. محلول پاشی نیتروژن درصد بذور با سایز متوسط را کاهش و درصد بذور با سایز گرد را افزایش داد. محلول پاشی کود منگنز بذور با سایز متوسط را افزایش و بذور با سایز گرد را کاهش داد. درصد تلقیح بذور، بر نسبت سایز بذور ایجاد شده روی بلال موثر بود و با افزایش درصد تلقیح بذور با سایز پهن نسبت به سایر سایزها بیشتر گردید. نتایج نشان دادند که در سایزهای مختلف تفاوتهایی بین بذور دیده شد، به طوری که محتوای پروتئین خام و نیتروژن در بذور با سایز متوسط بیشتر بود. بذور با سایز پهن وزن خشک گیاهچه و بنیه بذر بیشتری داشتند.