این مقاله با هدف بررسی رعایت ابعاد سوادرسانه ای در برنامه های کودک صداوسیما از دید برنامه سازان انجام شده است. سوال اصلی این مبحث این است که آیا از دید برنامه سازان ابعاد سوادرسانه ای در برنامه های کودک رعایت می شود؟ که پس از بررسی تئوری های مربوطه به تحقیق میدانی در این زمینه پرداخته شده است. روش پژوهش فوق پیمایشی است. جامعه آماری آن شامل برنامه سازان کودک صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران است که به صورت تمام شمارش از شبکه 2و شبکه تهران انتخاب شده اند و31نفر را در برمی گیرد. ابزارتحقیق ازطریق پرسشنامه بوده است. برای پرسشنامه از جداول دو بعدی استفاده شده است. نتایج کلی نشان دادکه: در برنامه هایی که در حال حاضر توسط صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران ساخته می شود، ابعاد سوادرسانه ای رعایت نمی شود و نیاز به آموزش این ابعاد و توانایی ها در برنامه سازان برنامه های کودک به شدت احساس می شود؛ سوادرسانه ای به عنوان یک ابزار قوی برای مخاطبان به حساب می آید که اگر از کودکی آموزش داده شود به میزان بسیار زیادی در پیشرفت جامعه تاثیرگذار است. انتقال این مهم از طریق آموزش و پرورش و به صورت جای دادن در دروس مدرسه به نظر کاربردی تر می آید البته این کار آموزش والدین و معلمین را نیز طلب می کند. واژه های کلیدی: سوادرسانه ای ،کودکان، برنامه های کودک ،برنامه سازان