هدف این پژوهش مقایسه عملکرد توجه انتخابی و تقسیم شده افراد با و بدون عقب ماندگی ذهنی با توجه به نقش نوع تکلیف، عامل حواسپرتی (توجه انتخابی) و شرایط ارائه تکلیف (توجه تقسیم شده) می باشد.درکل تعداد 36 دانش آموز ( 25 دختر و 11 پسر) در یک طرح علی مقایسه ای چند گروهی شرکت کردند. شرکت کنندگان که شامل 24 دانش آموز با عقب ماندگی ذهنی و 12 دانش آموز بدون عقب ماندگی ذهنی بودند، در سه گروه کودکان بدون عقب ماندگی ذهنی ( 00/104ma = )، با عقب ماندگی ذهنی عقلی (17/100 ma=) و با عقب ماندگی ذهنی تقویمی (42/67 ma=)، قرار گرفتند. داده ها با استفاده از مدل تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر تحلیل شدند.یافته ها نشان داد که گروه بدون عقب ماندگی ذهنی نسبت به گروه های با عقب ماندگی ذهنی در توجه انتخابی و تقسیم شده عملکرد قوی تری دارد . یک تعامل سه راهه معنادار بین نوع عامل حواسپرتی × نوع تکلیف × گروه در توجه انتخابی کشف شد. یافته های مربوط به توجه تقسیم شده نیز نشان داد که عملکرد توجه تقسیم شده در شرایط ارائه یک تکلیف دیداری و یک تکلیف شنیداری همزمان نسبت به دو تکلیف دیداری و دو تکلیف شنیداری قوی تر بوده است.نتایج نشان می دهد که توجه افراد با عقب ماندگی ذهنی بیشتر از کودکان بدون عقب ماندگی ذهنی توسط عوامل حواسپرتی منحرف می شود. همچنین نتایج نشان می دهد که وقتی دو تکلیف از مجراهای متفاوتی ارائه می شوند، عملکرد توجه به مراتب بهتر از زمانی خواهد بود که دو تکلیف از مجرای یکسانی ارائه می شوند.