به منظور بررسی نقش واسطه¬ای هوش معنوی در ارتباط با سبک¬های دلبستگی و رضایت از زندگی کارکنان مرکز بهداشت شهرستان شیراز 230 نفر از کارکنان (150 زن و 80 مرد) با درنظر گرفتن نسبت جنسی از طریق روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. روش مطالعه ، توصیفی و از نوع همبستگی می باشد و برای اندازه¬گیری متغیرها از پرسشنامه¬های رضایت از زندگی (swls) دینروهمکاران (1985)، پرسشنامه دلبستگی بزرگسالان «تجدید نظر شده» (raas) کالینز و رید (1996) و پرسشنامه هوش معنوی عبدالله زاده و همکاران (1387) استفاده شده است. جهت تجزیه و تحلیل داده¬ها و تعین نوع رابطه میان متغیرها از آزمون¬های آماری تحلیل رگرسیون ساده و چندگانه، ضریب همبستگی پیرسون و روش معادلات ساختاری استفاده شده است. نتایج نشان داد که بین سبک¬های دلبستگی و هوش معنوی و بین هوش معنوی و رضایت از زندگی رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. سبک دلبستگی ایمن بیشترین رابطه مثبت و معنادار را با رضایت از زندگی دارد . سبک¬ دلبستگی وابستگی پیش بینی کننده قوی تری نسبت به سبک¬های نزدیکی و اضطراب می¬باشد. هوش معنوی قادر به پیش بینی رضایت از زندگی می¬باشد.هوش معنوی می¬تواند به عنوان واسطه میان سبک¬های دلبستگی و رضایت از زندگی قرار گیرد.