امروزه اکثر تحلیل گران مالی بر این باورند که شرکتها برای ایجاد ارزش باید بازدهی بیش از هزینه سرمایه ایجاد نمایند . این مفهوم با بکار گیری مدل هایی مانند ارزش افزوده اقتصادی و سود باقیمانده ، عملیاتی شده است . در دهه 1980با تغییراتی که استیوارت در مفهوم سود باقیمانده ایجاد کرد،ارزش افزوده اقتصادی به عنوان یک ابزار نوین اندازه گیری عملکرد مالی به وجود آمد.استیوارت بر این عقیده بود که ارزش افزوده اقتصادی ، به جای سود، ضریب قیمت به سود و وجوه نقد حاصل از عملیات به عنوان معیار ارزیابی عملکرد داخلی و خارجی باید به کار برده شود. بر این اساس در این تحقیق ، به بررسی رابطه بین ارزش افزوده اقتصادی با ضریب قیمت به سود هر سهم پرداخته می شود . در این تحقیق برای آزمون فرضیات از مدل رگرسیون پانلی استفاده شده است . نتایج این تحقیق نشان می دهد که بین ارزش افزوده اقتصادی و ضریب قیمت به سود رابطه معنی داری وجود دارد،اما میزان همبستگی بین این دو معیار ضعیف و کم است در نتیجه نمی توان این دو معیار را به عنوان جانشین مناسب برای یکدیگر بکار برد .