لقد حظی البحث عن الموتیف باهتمام واسع فی النقد الأدبی الأوربی باعتباره عنصراً فعالاً فی النقد و تحلیل النصوص الأدبیه. و اصل کلمه "الموتیف" فرنسویه، و تعنی فی الأدب الفکره الرئیسیه أو الموضوع الذی یتکرر فی النتاج الأدبی أو المفرده المکرّره أو الحافز و الباعث. و الموتیفات فی شعر الشاعر تحمل دلالات و ایحاءات وثیقه الصله بنفسیه الشاعر و توجهاته و آرائه. ومن یتصفّح دواوین الشاعر العراقی یحیی السماوی سوف یستشف مدی إبداعه فی توظیف ظاهره الموتیف و إلحاحه علی تکرار بعض الجوانب الهامه و المثیره فی حیاته. فهذه الرساله التی اعتمدت فی خطتها علی المنهج الوصفی – التحلیلی، تهدف إلی الکشف عن ظاهره الموتیف وتوظیفها فی شعر السماوی، فتجیب عن الأسئله التالیه: ما هی أبرز الموتیفات التی تطرّق لها الشاعر فی دواوینه؟ ما هو سبب إلحاح الشاعر علی هذه الموتیفات و تکرارها؟ و ما هی دلالاتها و إیحاءاتها الرمزیه؟ رکّزنا فی هذه الدراسه علی أهمّ الموتیفات فی شعره بدءاً بالمفردات التی شکّلت المعجم اللغوی للشاعر، و الرموز التی انزاحت عن دلالتها المعجمیه لتحمل دلالات جدیده، وبالتالی آفاق وروی مختلفه، ثمّ جاء الترکیز علی التقنیات التعبیرته، کإستدعاء الشخصیات والأساطیر والمدن والألوان التی ترد بکثافه فی شعر السماوی، وفی الختام تناولنا المضامین البارزه فی شعره کالوطن والإغتراب والمقاومه.

پژوهشگران و زبان شناسان در دهه های اخیر اهمیت زیادی به گویش ها داشته اند وآن بخاطر نزدیکی ومشتق شدن این گویش ها از زبان های عربی فصیح است. واین پژوهشها به صورت آشکار درغنی سازی زبانها وتغییر وتحول آن به شکلی بهتر سهیم بوده وکشف کردن جنبه هایی از آن که تا کنون مورد تحقیق وپژوهش قرار نگرفته، پرداخته است. وهرچند که پژوهش وتحقیق ما در گویش های عربی معاصر افزون یابد قضایا وامور مهمّی برای ما کشف وظاهر میگردد، و یقین پیدا می کنیم که گویش ها هنوز هم عناصری قدیمی که در نزد عربهای قبل از اسلام ودر قرآن کریم رایج بوده آن ها را در بردارد. گویش های معاصر اگر چه در محیط های مختلف پیشرفت نمود، اما این پیشرفت وتحول در میان آنها فاصله انداخت، ورنگی محلی در بعضی از پدیده های آن ایجاد کرد، وبه ویژگی ها وآثار وشکل های زیادی که زبان عربی از گذشته به آن شناخته می شد، حفظ نمود. ویکی از این گویش های عربی معاصر که شایسته ی پژوهش وبحث علمی است، گویش عربی خوزستانی است، که به زبان عربی فصیح نزدیک است و تا کنون مفردات زیادی را در خود حفظ ونگهداری می کند، وهمچنان به ویژگی ها وجنبه های صرفی ونحوی وصوتی که ریشه در زبان عربی فصیح دارد برخوردار است. در این پایان نامه به پژوهش میدانی در استان خوزستان مبادرت ورزیدیم. واز طریق آن، گویش رایج را برای ساکنان عرب آن منطقه مورد کاووش وبررسی قرار دادیم، وبه جستجو وبحث در خاستگاه واصالت مفردات آن گویش دنبال کرده وسپس به دنبال ریشه های مفردات آن در زبان عربی فصیح وقرآن کریم پرداختیم. ودر پژوهش خود به این نتیجه رسیدیم که بسیاری از مفردات این لهجه به زبان عربی فصیح وقرآن کریم نزدیک است، واین بهترین دلیل وشاهدی بر فصاحت وشیوایی واصالت آن و روی آوردن آن به سوی زبان عربی فصیح است.