مقدمه:بیمارستانها به عنوان بزرگترین و پرهزینه ترین واحد عملیاتی نظام بهداشت و درمان،برای استفاده بهینه از منابع محدود ،ناگزیر از به کارگیری تجزیه و تحلیل های کارایی می باشند.چون داشتن کارایی بالا و استفاده بهینه از منابع موجود،موفقیت بیمارستانها را در دستبابی به اهدافشان تضمین می نماید. روش بررسی :هدف این پژوهش اندازه گیری و رتبه بندی 56 بیمارستان استان اصفهان بر اساس کارایی نسبی با استفاده از مدل تحلیل پوششی داده در سال 1389می باشد.این روش قادر است بیمارستانهای کارا و ناکارا را مشخص نماید و آنها را براساس اندازه کارایی نسبی رتبه بندی نماید .در این پژوهش متغیرهای تعداد تخت فعال،تعداد پزشک،تعداد پیراپزشک و تعداد پرستار به عنوان نهاده و متغیرهای تعداد بیماران سرپایی،تعداد بیمار بستری شده،تخت روز اشغال شده ،چرخش تخت و تعداد عمل جراجی به عنوان ستاده انتخاب شدند .جهت تحلیل از نرم افزار های lingo و deap2.1 استفاده شد و در پایان رتبه بندی کامل با استفاده از رویکرد پیترسون-اندرسون انجام شد و کارایی مقیاسی هر یک از بیمارستانها تعیین شد. نتایج:نتایج تحقیق بیانگر این است که تعداد 14 بیمارستان کارآ هستند. همچنین میانگین کارایی نسبی بیمارستانهای خصوصی .951 ،بیمارستانهای تامین اجتماعی .84 ، بیمارستانهای دانشگاهدعلوم پزشکی اصفهان .88 و بیمارستانهای تحت پوشش سایر سازمانها .89 می باشد . نتیجه گیری: این روش، پیشنهاداتی برای بهبود کارایی بیمارستانهای ناکارا از طریق صرفه جویی های بالقوه در ورودی های سیستم ارائه می نماید تا آنها بتوانند با کاهش نهاده ها به عملکرد بهینه مورد انتظار برسند.نتایج این روش با تلفیق نتایج سایر روشهای اندازه گیری کارایی و بهره وری، کمک شایانی به تعالی سازمان می نماید. کلمات کلیدی: بهره وری،مدل ،کارایی ،تحلیل پوششی داده ها