آدمی در دو جنس زن و مرد آفریده شده است و خداوند گرایش این دو جنس به یکدیگر را در نهاد آن ها سرشته است. طبیعت انسان، عرف جامعه و شریعت اسلام هم براین گرایش صحه گذاشته و آن را به عنوان بدیهی ترین اصل فطرت پذیرفته است. موضوع رابطه زن و مرد نامحرم از اهمیت ویژه ای برخوردار است از آنجایی که ما در یک کشور اسلامی زندگی می کنیم و از دین مبین اسلام پیروی می نمائیم جای بسی تعجب است اگر گمان کنیم که دین اسلام برای ایجاد حریم میان روابط زن و مرد ، حد و حدودی تعیین نکرده است. در این تحقیق سعی شده ضمن معرفی محارم به بررسی حجاب از دیدگاه قرآن و روایات و منظر عقل پرداخته شود و ارتباط با نامحرم در فضای مجازی بررسی و تبیین گردد. و اینکه ضمن اشاره به شرایط حضور اجتماعی زنان بیان می کنیم که اسلام نه تنها مخالف با حضور اجتماعی زن نیست بلکه با حفظ شرایطی در موارد بسیار این امر را مورد سفارش قرار داده است که حفظ این حدود در ارتباط زنان با جنس مخالف موجب استحکام بنیان خانواده و دور ماندن از آسیب های فراوانی می شود که به برخی از آسیبها در این تحقیق اشاره شده است و در پایان ضمن تعریف فضای سایبر و مزایا و معایب اینترنت با استفاده از روایات و نظر مراجع به این نتیجه میرسیم که تصور اشتباه است که افراد جامعه حتی برخی متدینین ما که حاضر نیستند در فضای واقعی به راحتی با نامحرم ارتباط برقرار کنند. در اینترنت ضمن چت با نامحرم به راحتی گفتگو می کنند ، از دوربین کامپیوتر جنس مخالف را می بینند و ... چرا که در برخی موارد فقط به صراحت حکم به عدم جواز داده اند و در مواردی مشروط به عدم ریبه و خوف در گناه که به تحلیل نظر فقها پرداخته می شود و قانون نیز برای آنانکه به حریم دیگران آسیب برسانند مجازات سختی را در نظر گرفته است.