چکیده: زنان در مسیر توسعه، خواهان ورود بیشتر به عرصه اجتماع و تجربه نقش های مدرن و رهایی از چارچوب نقش های سنتی بوده اند. با وجود افزایش سطح تحصیلات و توانمندی های زنان در عرصه های شغلی و اجتماعی، نقشهای سنتی آنان (به ویژه خانه داری و بچه داری) هم چنان بر دوش آنان سنگینی می کند. حاصل انجام کلیه وظایف مربوط به نقش های مدرن و سنتی، برای زنان شاغل، می تواند خستگی، فرسایش و احساس ناکامی و یا در روابط زناشویی منجر به تنش های ارتباطی و مشاجرات خانوادگی باشد.در این تحقیق که بر روی زنان 25-50 ساله در سطح شهر همدان انجام شده، سعی بر آن بوده که با سنجش میزان تضاد نقش های آنها، رابطه بین تجربه تضاد نقش را با تعارضات خانوادگی مورد بررسی و اندازه گیری قرار دهیم. این پژوهش به روش پیمایشی بر روی گروه نمونه 260 نفری انجام شده و ابزار اندازه گیری آن پرسش نامه بوده است. با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی و ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل واریانس به بررسی رابطه بین متغیرها و آزمون فرضیات پرداخته ایم. مطابق یافته های پژوهش، جامعه پذیری جنسیتی (متغیر اصلی مستقل) با ابعاد تقسیم کار جنسیتی، نقش مادری، نوع نگرش زن و شوهر به اشتغال زنان و هم چنین میزان باورمندی زنان به کلیشه های جنسیتی، رابطه مثبت و مستقیم با تجربه تضاد نقش در زنان داشته و تضاد نقش نیز عامل موثر در تجربه تعارضات خانوادگی زنان مورد تحقیق بوده است.