چکیده هدف : سرطان دهان یکی از شایع ترین موارد سرطان بوده و جزو ده علل مرگ و میر در دنیامحسوب می گردد.3% سرطان های کل بدن در اور فارنکس است و اکثر سرطان های دهان، نواحی زبان، اورفارنکس و کف دهان را مبتلا می کند. به دلیل تنوع در تظاهرات و شباهت بسیار زیاد ضایعات مختلف به یکدیگر است که افتراق این ضایعات از یکدیگر نیازمند داشتن مهارت تشخیص در مورد خصوصیات ضایعات و گرفتن تاریخچه صحیح، مشاهده دقیق و گاهی انجام آزمایشات پاراکلینیکی است و تغییراتی که در تشخیص های اولیه تا نهایی صورت می گیرد و همچنین فقدان اطلاعات و مهارتهای تشخیصی کافی در زمینه های عوامل مستعد کننده، معاینات دقیق و تاریخچه بیماری ما را بر آن داشت تا به بررسی در زمینه عملکرد دندانپزشکان در زمینه ی سرطان دهان بپردازیم تا شاید بتوان با بررسی راهکارهایی مناسب به الگوی جدیدی در تشخیص ضایعات دست پیدا کرده و زمینه مناسبی برای برنامه ریزی در مورد پیشگیری و آموزش آنها ارائه نمائیم. روش وموادبررسی: در این مطالعه134 دندانپزشک عمومی شاغل دراستان خراسان رضوی که در سمینارهای بازآموزی مختلف شرکت کرده بودند موردارزیابی قرارگرفتند. پرسشنامه هایی براساس مطالعه ی horowitz (5) در سال 2000وهم چنین مطالعه ی lehew(16) در سال 2007 برگرفته شدکه مبتنی براطلاعات دموگرافیک دندانپزشکان ونحوه ارزیابی بیماران توسط دندانپزشکان(شرح حال ومعاینه فیزیکی)و میزان مهارت آنان درتشخیص ودرمان سرطان دهان ونحوه آموزش مهارت های تشخیص سرطان دهان دردوران دانشجویی تهیه شده و توسط دندانپزشکان تکمیل گردید. سپس نتایج بااستفاده از نرم افزار آماری spss version11.5 و آزمون های آماری مورد تجزیه وتحلیل قرارگرفت. نتایج: از134دندانپزشک عمومی موردمطالعه 95 نفر(71%) مرد و 36 نفر(27%) زن بودند و بیش از60%آنهادرمطب مشغول به کاربوده واکثر آنها بیش از5سال ازاتمام تحصیلاتشان می گذرد.4/27%دندانپزشکان درطی شرح حال گیری ازبیماران به تمام ریسک فاکتورهای کانسر دهان توجه نموده اندو9/70% برای بیماران پرخطرمعاینه کامل دهان انجام می دادند.1/55%دندانپزشکان براین عقیده بودند که مهارت لازم جهت تشخیص ضایعات کانسر و پره کانسر راداشته ،ازاین میان، تنها7/33%ازعلائم مرتبط باسرطان دهان آگاهی کامل داشتند.1/68%مهارت لازم جهت معاینه گره های لنفاوی گردن رادربیماران دارابودند.درزمینه پیشگیری ازکانسردهان8/89%دندانپزشکان بیمارانشان رابه ترک ریسک فاکتورهاترغیب نمودند.33% افرادمهارت لازم جهت کمک به قطع استعمال دخانیات و3/21% کمک به ترک الکل رادربیماران داشتند.7/96%دندانپزشکان تمایل به یادگیری وبه روزشدن اطلاعاتشان درزمینه کانسردهان بیشتربه صورت برگزاری سمیناروبعدسخنرانی وکنگره بودند.و بین نتایج به دست آمده با متغیرهایی مانند سن،جنس،محل فارغ التحصیلی،مدت زمان گذشته از فارغ التحصیلی،محل اشتغال و تعداد بیمار ویزیت شده در هفته با استفاده از آزمونهای آماری ارتباط معناداری یافت نشد. نتیجه گیری :باتوجه به نتایج بدست آمده دراین مطالعه عملکرد دندانپزشکان درزمینه تشخیص زودرس سرطان دهان وپیشگیری بررسی شده و نیازبه ارتقاءسطح اطلاعات دندانپزشکان درزمینه ی علائم وتغییرات حاصله ازسرطان دهان وجوددارد.باتوجه به این مهم که دندانپزشکان نقش کلیدی درپیشگیری وتشخیص کانسردهان دارند نیازمبرم به برگزاری دوره های بازآموزی دراین زمینه احساس می گردد. واژگان کلیدی : سرطان دهان- گزارش عملکرد-دندانپزشکان عمومی