نام پژوهشگر: صنم جاهداورنگ
صنم جاهداورنگ جواد مهری تکمه
ممکن است در عمل، با برخی مسائل پیچیده ای مواجه شویم که نیازمند این باشیم، یک سری محدودیت های دیگری به نام قیدهای جداکننده ی دودویی را بر روی جریان های یالی اعمال کنیم. با وجود اینکه مسئله ی حداکثر جریان قابل حل به صورت کارا است، ممکن است مسئله ی حداکثر جریان با قیدهای جداکننده ی دودویی پیچیده تر از آن باشد که بتوان آن را با یک الگوریتم کارا حل کرد. در این پایان نامه پیچیدگی مسئله ی حداکثر جریان با جریان های یالی صحیح را تحت قیدهای جداکننده ی دودویی بررسی می کنیم. قیدهای جداکننده ی دودویی به دو صورت کلی تقسیم می شوند؛ قیدهای جداکننده ی دودویی منفی و قیدهای جداکننده ی دودویی مثبت. در یک شبکه یک قید جداکننده ی دودویی منفی بیان کننده ی این حالت است که از دو یال معین، نمی توان به طور هم زمان در یک جواب شدنی جریان ارسال کرد. در مقابل، یک قید جداکننده ی دودویی مثبت بیان کننده ی این حالت است که از یک جفت معین از یال ها در یک جواب شدنی، حداقل یک یال باید حامل جریان باشد. برای راحتی کار قیدهای جداکننده ی دودویی منفی را با یک گراف قیدی به نام گراف تصادم نشان می دهیم. به طور مشابه قیدهای جداکننده ی دودویی مثبت را نیز با یک گراف قیدی به نام گراف اجبار نشان می دهیم.