هدف پژوهش حاضر مدل یابی علی فوبی اجتماعی براساس هوش هیجانی ، مهارت های اجتماعی، عزت نفس و کمرویی است. روش پژوهش از نوع همبستگی و علی- مقایسه ای می باشد. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دختر و پسر مقطع راهنمایی ، ساکن در شهرستان زنجان در سال 1390 می باشد. نمونه آماری پژوهش حاضر نیز شامل 300 نفر از دانش آموزان هر دو جنس است. که بصورت روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. ابزار به کار گرفته شده در پژوهش حاضر شامل پرسش نامه فوبی اجتماعی کانور، مقیاس هوش هیجانی برادبری و گدیوز، مقیاس مهارت های اجتماعی ماتسون، مقیاس عزت نفس روزنبرگ و مقیاس کمرویی چیک و باس می باشد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از مدل یابی معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که متغیرهای هوش هیجانی، مهارت اجتماعی، عزت نفس و کمرویی با فوبی اجتماعی ارتباط معناداری دارند. یعنی هرچقدر هوش هیجانی، مهارت اجتماعی، عزت نفس بالاتر باشند، میزان ابتلاء به فوبی اجتماعی پایین تر است و هرچقدر کمرویی بالاتر باشد، درصد ابتلاء افراد به فوبی اجتماعی بالا می رود. لذا با توجه به نتایج پژوهش حاضر، می توان گفت که افرادی که توانایی تنظیم هیجانات و برقراری روابط اجتماعی مناسب را دارند، به خود و ویژگی های خود ارزش قائل هستند و گوشه گیر نیستند، احتمال اینکه این افراد به فوبی اجتماعی مبتلاء بشوند، بسیار کم است.