نانوذرات مغناطیسی شامل ترکیباتی از آهن می باشند که تطابق کامل با محیط بیولوژیکی دارند. یکی از کاربردهای این ذرات حمل داروهای ضد سرطان و آزاد سازی آنها در محل بافت سرطانی می باشد. یک میدان مغناطیسی غیریکنواخت خارجی که در مجاورت بافت تمرکز دارد وظیفه انتقال و هدایت این ذرات را برعهده دارد. بخاطر برهمکنش ذرات (ترکیبات آهن ) و میدان مغناطیسی نیروی مغناطیسی به هر ذره وارد می شود که باید بر نیروی هیدرودینامیکی و سایر نیروهای موجود در محیط غلبه کند. هدف در این رساله بررسی نحوه جذب ذرات به میدان مغناطیسی خارجی و تعامل آنها با جریان پالسی خون می باشد. رفتار سیال پایه به صورت غیرنیوتنی و سرعت ورودی منطبق بر یک پالس واقعی جریان می باشد. معادلات ماکسول، پیوستگی، غلظت نانوذرات و ممنتوم با استفاده از یک کد کامپیوتری که بر اساس روش حجم محدود تهیه شده حل و بررسی شده است. همچنین اثر گرفتگی، خواص نانوذرات، سرعت متوسط خون، قدرت میدان و اندازه نانوذرات بررسی شده است. استفاده از نانوذرات برای دارو رسانی به فنر استفاده شده برای رفع گرفتگی نیز مطالعه شده است. در جریان پایدار اندازه ذرات وفاصله مرکز آهن ربا تا دیواره رگ بیشترین تاثیر را در جذب نانوذرات داشتند. در جریان ناپایدار غلظت نانوذرات در زمان سیستول کاهش یافته و این نانوذرات توسط جریان خون شسته می شوند. اندازه نانوذرات و فاصله آهن ربا تا دیواره رگ اثر کمتری در جذب نانوذرات نسبت به جریان پایدار دارد. جذب نانوذرات توسط میدان مغناطیسی در اثر گرفتگی کاهش یافته و نانوذرات قبل از گرفتگی قرار می گیرند. در دارو رسانی به فنر استفاده شده در جریان خون حلقه های ابتدایی فنر بخش زیادی از نانوذرات را جذب کرده و برخورد جریان خون به فنر نیز باعث پخش نانوذرات دارویی در جریان می گردد. گرادیان مغناطیسی ایجاد شده توسط فنر بخاطر ابعاد کوچک آن اثر زیادی در جذب نانوذرات مغناطیسی و افزایش غلظت نانوذرات دارد.