چکیده به منظور بررسی عملکرد شرکت ملی گاز ایران با استفاده از کارت امتیازی متوازن این تحقیق به روش توصیفی پیمایشی انجام شد. جامعه پژوهشی شامل کلیه کارکنان و مشترکین شرکت گاز کشور بود. نمونه گیری به روش تصادفی طبقه ای، با رعایت نسبت نمونه گیری از 30 استان کشور برابر با 350 نفر به دست آمد که از این میان 300 نفر کارکنان و 50 نفر مشترک گاز بودند.در نهایت داده های 261 نفر از کارکنان(100مدیر، 161کارشناس) و 51 مشترک گاز مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها با توجه به ملاک توازن(2.33) و نیز نتایج آزمون?tتک نمونه ای نشان داد که عملکرد کلی شرکت گاز به لحاظ کلی و در هر یک از ابعاد متوازن است(p<0.01). همچنین بین ابعاد 4 گانه ارزیابی رابطه مستقیم و معنادار مشاهده گردید(p<0.01). از طرف دیگر تحلیل واریانس درون موردی نشان داد که دو بعد رشد و یادگیری به لحاظ توازن در یک سطح قرار دارند و بیشترین توازن مربوط به بعد رضایت از مشتری است و بعد مالی با توازن کمتری در مقایسه با ابعاد غیرمالی مواجه است. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون گام به گام نشان داد که فرایند داخلی (?=0.38) و رشد و یادگیری(?=0.28) بهترین پیش بینی کننده برای بعد مالی شرکت ملی گاز هستند و ارتقا این دو بعد با بهبود هر چه بیشتر بعد مالی همراه خواهد بود. همچنین، نتیجه آزمون ?tدو گروه مستقل نشان داد که مدیران در مقایسه با پرسنل، شرکت را به لحاظ دو بعد رشد و فرایند داخلی متوازن تر می دانند. بعلاوه، کارکنان کلان شهرها در مقایسه با کارکنان سایر شهر ها معتقدند شرکت گاز در بعد رشد توازن کمتری دارد و همین طور میانگین بعد رضایت مشتری در گروه کارکنان بالاتر از گروه مشترکین گاز قرار دارد که نشان از تفاوت بین نظرات کارکنان و مشترکین گاز است و کارکنان برآورد بیشتری از رضایت واقعی مشتری دارند. در نتیجه، عملکرد شرکت ملی گاز ایران به طور کلی و در هر یک از ابعاد متوازن و مطلوب است و برای افزایش این توازن باید به نظرات مشترکین و رشد و یادگیری در کنار رضایت کارکنان جهت ارتقا ابعاد غیر مالی و در نهایت ارتقا بعد مالی توجه بیشتری شود . کلید واژه ها: ارزیابی عملکرد، کارت امتیازی متوازن، استراتژی، شرکت ملی گاز ایران.