هدف این پژوهش چگونگی بازنمایی ابعاد نارضایتی در سینمای قبل از انقلاب در ایران(1348 تا1357) است. برای توصیف این بازنمایی پژوهشگر به سراغ نظریه های که در باب بازنمایی می-باشد رفته است.از جمله این نظریات روایت هست او نظریه های روایت را به دو دسته نظریه های تقلیدی ونظریه های زبان بنیاد تقسیم کرده و نظریه های زبان بنیاد را در دو بخش پیشا ساختارگرا و ساختارگرا به طور مفصل بحث کرده است. این نظریات برای پژوهشگر کافی نبوده و با توجه به گفتمانی دیدن فیلمها به سمت نظریه شرق شناسی ادوارد سعید رفته و با استفاده از نظریه روایت رولان بارت ونظریه شرق شناسی ادوارد سعید به تکنیکهایی بازنمایی نارضایتی رسیده است و حول چهار فرضیه با چهار تکنیک دوگانگی، واقع گرایی، اغراق ، نام گذاری، بازنمایی نارضایتی در دو فیلم «قیصر» و «گاو» را مورد بررسی قرار داده است. بررسی این تکنیکها به صورت محتوا و فرم در دو روش تحلیل روایت و نشانه شناسی صورت گرفته است. واژگان کلیدی: بازنمایی، روایت، نارضایتی، دوگانگی، اغراق، نامگذاری، واقع گرایی، تحلیل روایت