وجود آب و هوا در منافذ خاک، باعث ایجاد نواحی غیراشباع می شود که در این نواحی، ویژگی های خاک به حالت کاملاً غیرخطی در می آید. در این صورت، ضریب نفوذپذیری نیز تابعی از فشار منفذی منفی آب یا مکش خاک است. در این پایان نامه، مسأله ی نشت پایدار دو بعدی با در نظر گرفتن مدل های تجربی ضریب نفوذپذیری غیرخطی حل می شود. این پایان نامه، با معرفی مدل های نفوذپذیری غیرخطی که امروزه استفاده می شوند، آغاز می شود. این مدل ها به زیرسیستم انتشار پایدار غیرخطی دو بعدی در سینا (بسته ی جامع عناصر محدود)، تعریف می شوند. سپس پدیده ی نشت در سد خاکی همگن که از یک ماده، و غیرهمگن که از دو نوع ماده در هسته و پوسته ساخته شده، بررسی می شود. پاسخ ها نشان می دهد که مدل های غیرخطی نتایج بسیار متفاوتی در مقایسه با مدل های خطی مشابه، نشان می دهند. همان طور که انتظار می رود، به دلیل ماهیت آزمایشگاهی این مدل ها، تفاوت های مذکور بین مدل های غیرخطی مشابه نیستند. با این وجود، اثرات غیرخطی بودن، هنگامی که مدل به صورت همگن در نظر گرفته می شود، قابل توجه خواهند بود و هنگامی که مدل به صورت غیرهمگن بررسی می شود، این تأثیرات اهمیت مضاعفی خواهند یافت.