کودکی از دوران پر اهمیت زندگی آدمی است که بی شک زیر بنای سایر مراحل زندگی نیز می باشد با توجه به رشد شهر نشینی و تغییر ساخت زندگی خانوادگی ، افزایش روز افزون طلاق ، مهاجرت ، زاغه نشینی ، بیکاری و اضمحلال ارزشها و اخلاقیات ، عدم سیاست گذاری درست در مورد جمعیت و ... شاهد بروز پدیده کودکان کار و خیابانی می باشیم . این کودکان بیشترین آسیب پذیری را در برابر همه نوع سوء استفاده های عاطفی و جنسی دارند . در حقیقت پدیده کودکان کار یکی از مشکلات آسیب زای اجتماعی است که از دیر باز در سراسر جهان وجود داشته و در سالهای اخیر به دلایل گوناگون افزایش یافته است . کار کودک از جمله مصادیق قدیمی نقض حقوق بشر است . واقعیت دردناک زندگی این افراد بی پناه موجب شد تا از دهه آخر قرن پیشین ، حقوق کودک و سپس کار وی ، مورد توجه جامعه بین المللی واقع شود . در این دهه ، نگرانیهای راجع به بهره کشی از کودکان به موضوعی تبدیل شده بود که حساسیت های عمومی را در سطح جهان بر انگیخته بود و تنها به چند نهاد بین المللی نظیر سازمان بین المللی کار ( ilo ) و unicef یا معدودی سازمان غیر دولتی محدود نمی شد . در کشور ما نیز این پدیده با ویژگی های خاص خود ضرورت توجه به آن را مطرح می سازد . آخرین تخمین ها حاکی از آن است که 250 میلیون کودک در کشور های در حال توسعه جزء کودکان کار و خیابانی هستند . حضور این کودکان در خیابان پیامدهایی دارد ، این کودکان بستر مناسبی برای تولید جرم و بزهکاری می باشند که نهایتاً منجر به تهدید امنیت اجتماعی می گردد . مشکل کار کودکان را نمی توان به تنهایی، بدون در نظر گرفتن مشکلات مرتبط دیگر حل کرد . طرح ها به تنهایی کافی نیستند . در جاهایی که فقر خانواده ها را متلاشی می کند ، باید سیاست های اقتصادی و اجتماعی با یکدیگر تلفیق شوند تا به محافظت از ارزش و اعتبار زندگی خانوادگی کمک شود. بنابراین شناسایی ابعاد و زوایای پیدا و پنهان این پدیده و تاثیر کنوانسیونها و سازمانهای بین المللی در کاهش این پدیده، در این تحقیق مورد بررسی قرار می گیرد.