پژوهش به بررسی رابطه خود تنظیمی و اختلال رفتار در کودکان پیش دبستانی پرداخته است. شرکت کنندگان پژوهش تعداد 100 نفر (50 دختر و 50 پسر) از کودکان دوره پیش دبستانی 3 تا 6 سال مهد کودک اندیشه بودند که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. برای اندازه گیری متغیر های پژوهش از مقیاس اختلالات رفتاری آخن باخ (1985) و مقیاس ارزیابی خود تنظیمی کودکان پیش دبستانی (2006) استفاده شده است. پایایی مقیاس ها به روش آلفای کرونباخ و روایی آنها با استفاده از روش تحلیل عاملی احراز شد. نتایج حاکی از روایی و پایایی قابل قبول آزمونها بود. برای بررسی سئوالات پژوهش از روش رگرسیون چند گانه به شیوه همزمان استفاده شد. نتایج نشان داد که خود تنظیمی هیجانی توانسته است کلیه مولفه های اختلال رفتاری را به صورت منفی پیش بینی کند. بیشترین قدرت پیش بینی کنندگی به اختلال پرخاشگری و سپس اختلال اضطراب و در آخر اختلال رفتاری گوشه گیری مربوط است. خود تنظیمی رفتاری تنها یکی از مولفه های اختلال رفتاری یعنی پرخاشگری را به صورت منفی پیش بینی کرده است