تحلیل رفتگی شغلی موضوعی است که نه تنها با بهداشت روانی کارکنان، بلکه با میزان بهره وری آنان نیز رابطه دارد.هدف اصلی از این پژوهش بررسی روابط بین عدالت سازمانی، رضایت شغلی و تحلیل رفتگی شغلی کارکنان در سازمان امور مالیاتی کشور است. اهداف جزئی مورد بررسی تعیین میزان تحلیل رفتگی و رضایت شغلی وضعیت عدالت ابعاد آن در میان کارکنان سازمان امور مالیاتی کشور و ارایه راه کارهای پیشگیری از بروز و مقابله با آن است. در این پژوهش عدالت سازمانی متغیر مستقل و تحلیل رفتگی و رضایت شغلی متغیرهای وابسته می باشند. روش پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و به شیوه توصیفی – تحلیلی مبتنی بر همبستگی انجام شده است. ابزار گردآوری داده ها مشاهده و پرسشنامه بود. نمونه گیری از جامعه آماری به روش تصادفی ساده انجام شده است و با توجه به نرمال بودن توزیع داده ها از ضریب همبستگی پیرسون استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان می دهد متغیر تحلیل رفتگی شغلی در وضعیت حاد و تامل برانگیز قرار دارد و ضرورت دارد مدیریت سازمان به عوامل ایجاد کننده این وضعیت که احساس خستگی، فشار شغلی و ارزیابی منفی از عملکرد خود، از مهمترین آنها هستند، توجه نماید. در بررسی تاثیر مولفه های عدالت سازمانی بر تحلیل رفتگی معلوم شد مولفه عدالت توزیعی بیشترین تاثیر را با ضریب تشخیص 50 در صد بر تحلیل رفتگی دارد. وجود رابطه معنی دار بین متغیر عدالت سازمانی و مولفه های آن با رضایت شغلی نیز مشخص گردید. ضمن اینکه نتایج پژوهش نشان می دهد متغیرهای جنسیت، وضعیت تاهل ، مدرک تحصیلی نیز بر میزان تحلیل رفتگی شغلی کارکنان تاثیر دارد.