استرس سرما یکی از مهم ترین استرس های غیرزیستی است که اثرات مخربی در گیاهان بر جای می گذارد و در نتیجه کشاورزی را با مخاطره مواجه می سازد. گیاه گوجه فرنگی (lycopercicon esculentum) یکی از مهم ترین محصولات کشاورزی است که در مقایسه با بسیاری از گونه های گیاهی دیگر، حساسیت بالایی به دماهای پایین (کمتر از 12 درجه سانتی گراد) دارد و در این دما ها صدمات قابل توجهی به آن وارد می شود. در این تحقیق، بررسی تاثیر استرس سرما بر روی 2 واریته پیل مک و کلرادو این گیاه و همچنین بهینه سازی کشت بافت در واریته پیل مک انجام شد. در بخش بررسی تاثیر استرس سرما، میزان فاکتور های مورفو- فیزیولوژیکی (تعداد برگ، گره، فاصله میان گره و نشت یون) و بیوشیمیایی (پرولین و تغییرات پروتئین ها) در شرایط استرس (4 درجه سانتی گراد) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که استرس سرما باعث افزایش میزان پرولین (این افزایش در واریته پیل مک بیشتر بوده است) و کاهش فاکتور های فیزیولوژیکی و مقدار پروتئینی در 2 واریته شد. اما تغییری در میزان نشت یون در شرایط استرس در 2 واریته مشاهده نشد. در بخش کشت بافت، بیشترین درصد کالوس دهی در ریز نمونه ساقه چه و در تیمارهای 2,4- d 0.5 mg/l + kin 0.25 mg/lو mg/l kin 0.25+ mg/l 2,4- d 1 بوده است. جهت باززایی غیرمستقیم، کالوس ها به محیط ms با غلظت های ba (0.0, 1, 2 and 5 mg/l ) و iaa در غلظت های (0.0 and 0.5 mg/l) منتقل شدند و بیشترین درصد باززایی مربوط به ریزنمونه ساقه چه و در تیمار ba 1 mg/l + iaa 0.5 mg/lصورت گرفت. در باززایی مستقیم، بیشترین درصد باززایی مربوط به ریزنمونه برگ چه و در تیمار ba 1 mg/l + iaa 0.2 mg/l مشاهده گردید. در هر دو روش باززایی، گیاهچه های تولید شده به محیط طویل شدن (محیط ms فاقد تنظیم کننده رشدی) منتقل و پس از مدتی به شرایط گلدان انتقال داده شدند.