بارش های ناشی از توفان تندری یکی از مهمترین پدیده های آب و هوایی استان کرمانشاه محسوب می شوند. این نوع بارش ها در مواقعی از سال ضمن تأمین بخشی از آب مورد نیاز زراعی، به ویژه در فصول گرم، در مواردی تأثیرات فاجعه باری نیز بر روی محیط طبیعی، مردم و اقتصاد کشاورزی بر جای می گذارند. به علاوه بارش های تندری به لحاظ سرشت برای وقوع سیلاب های شدید محلی از پتانسیل بالایی برخوردار هستند. لذا در این پژوهش، از دیدگاه آماری و همدیدی، به تحلیل تغییرات زمانی- مکانی و توزیع توفان های تندری در 5 ایستگاه سینوپتیک کرمانشاه، کنگاور، سرپل ذهاب، اسلام آباد غرب و روانسر طی دوره های آماری به ترتیب (60، 24، 25، 24و 23ساله ) برای هر ایستگاه پرداخته شده است. یافته ها نشان داد که تعداد روزهای وقوع توفان تندری در همه ی ایستگاه ها به جز ایستگاه اسلام آباد غرب روند افزایشی داشته و ماه های فروردین و اردیبهشت بیشترین تعداد وقوع این پدیده را دارد و فراوانی وقوع آن در ساعات بعدازظهر و اوایل شب بیشتر است. در تحلیل همدیدی از تراز سطح دریا، 500 هکتوپاسکال و امگا استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان داد که علت اصلی رخداد توفان های تندری در تراز سطح دریا، به دلیل زبانه های پرفشار شمالی و شمال غربی و در نقشه ی سطح 500 هکتوپاسکال به دلیل زبانه های کم ارتفاع غربی و جنوب غربی می باشد و نقشه ی امگا که نشان دهنده ی پایداری و ناپایداری در محیط می باشد، در اکثر موارد ناپایداری در محیط را اثبات می کند.