در علم اقتصاد نظریات بسیاری پیرامون رفتار سرمایه گذار در سطوح خرد و کلان مطرح شده است. الگوی q توبین یکی از مهمترین نظریه های نئوکلاسیکی سرمایه گذاری است که در مطالعات بی شماری مورد استفاده قرار گرفته است. در تحقیق حاضر سعی شده است در ابتدا، با استفاده از تعاریف موجود از q توبین و داده های سری زمانی از حساب جریان وجوه ایران، به محاسبه ی این شاخص برای کل اقتصاد ایران در سال های 1358 تا 1386 پرداخته شود و سپس با استفاده از الگوی خودتوضیح برداری (var) به بررسی ارتباط میان نرخ تورم (بر اساس دو شاخص قیمتی cpi و wpi) به عنوان یکی از عوامل مهم و تأثیرگذار در مباحث کلان اقتصادی و شاخص q توبین پرداخته شده است. نتایج حاصل از برآورد الگوی تحقیق نشان می دهد که نرخ تورم براساس هر دو شاخص قیمتی cpi و wpi، بر شاخص q توبین اثر منفی و معنادار دارد. بررسی نتایج حاصل از تجزیه ی واریانس نیز حاکی از اهمیت بالای نرخ تورم در توضیح دهی واریانس شاخص q توبین می باشد.