هدف از پژوهش حاضر بررسی پیش بینی کارکردهای خاطره گویی براساس مدل پنج عاملی شخصیت در سالمندان است. تعداد 242 سالمند بالای 50 سال عضو کانون های بازنشستگی شهر شیراز به روش نمونه گیری در دسترس از کانون های بازنشستگی آموزش و پرورش و بانک صادرات انتخاب شدند. آزمودنی ها با تکمیل مقیاس کارکردهای خاطره گویی (rfs) و پرسش نامه ی پنج عامل بزرگ شخصیت در این پژوهش شرکت کردند. نتایج تحلیل رگرسیون چند گانه ی همزمان نشان داد که عامل روان نژندگرایی مدل پنج عاملی شخصیت، کارکردهای خاطره گویی حفظ صمیمیت (25/.,?= 001/.p? ) و تجدید خاطرات تلخ (28/.,?= 001/.p? ) را پیش بینی می کند. همچنین عامل برون گرایی مدل پنج عاملی شخصیت کارکرد خاطره گویی آموزش/ آگاهی را پیش بینی نمود (18/. ,?= 05/0p< ). در تبیین یافته - های پژوهش حاضر می توان اینگونه نتیجه گیری کرد که افراد دچار میزان بالای آسیب- پذیری هیجانی به عنوان یک صفت، به منظور نشخوار خاطرات تلخ و زنده نگه داشتن یاد دوستانی که دیگر در بین آن ها نیستند خاطرات خود را مرور یا بازگو می کنند و افراد برون- گرا با هدف آموزش درس زندگی و انتقال تجربیات خود به دیگران از خاطره گویی استفاده می - کنند. بنابراین می توان از یافته های پژوهش حاضر به منظور بهبود درمان خاطره گویی در سالمندان استفاده نمود.