نام پژوهشگر: حسن جمس

شناسایی و برنامه ریزی جاذبه های اکوتوریستی شهرستان فیروزآباد
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه سیستان و بلوچستان - دانشکده جغرافیا 1391
  حسن جمس   حسین یغفوری

درحال حاضر اقتصاد گردشگری به یکی از ارکان اصلی تجاری در جهان تبدیل شده است. هم چنین در سال-های اخیر(2010-2000) ملاحظات اکولوژیکی و زیست محیطی موجب گردید تا اکوتوریسم به عنوان سازگارترین نوع توریسم بیش از سایر اشکال توریسم مورد توجه قرار گیرد. در واقع این نوع توریسم جهت ارتقای پیشرفت اقتصادی هر کشور، مردم بومی منطقه و حفظ ارزش های طبیعی و فرهنگی مناطق توریسم مناسب تشخیص داده شده است. این در حالی است که شهرستان فیروزآباد به دلیل موقعیت جغرافیایی خود، دارای پتانسیل های فراوان اکوتوریسم می باشد که تاکنون استفاده بهینه و پایدار از این فرصت نشده است. هدف از این پژوهش بررسی توان های اکوتوریستی منطقه و برنامه ریزی آنها در راستای توسعه پایدار به طوری که منجر به توسعه در سطوح ملی و منطقه ای شود. روش تحقیق توصیفی- تحلیلی است و با استفاده از مدل راهبردی(swot) به شناسایی نقاط قوت، ضعف، فرصت ها و تهدیدها به منظور ارائه راهکار در جهت توسعه اکوتوریسم پرداخته شد. بدین منظور جهت وزن دهی به پارامترهای توسعه اکوتوریسم تعداد 370 پرسشنامه در بین جامعه آماری( شهرستان فیروزآباد با116622 نفر) توزیع و سپس نتایج حاصل از آن در نرم افزار spss با استفاده ازآزمون های t-test و f (تحلیل واریانس یک طرفه) مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج تحقیق نشان می دهد: 1) اشتغال زایی و ایجاد درآمد پایدار برای جامعه محلی با امتیاز وزنی 45/ ؛ 2) تبلیغات منفی علیه ایران از سوی کشورهای بیگانه با امتیاز وزنی 32/ ؛ 3) دارا بودن آثار تاریخی- فرهنگی غنی در منطقه با امتیاز وزنی 32/ ؛ 4) نامناسب بودن زیرساختها و خدمات زیربنایی توسعه توریسم مانند: جاده ها، مراکز خدمات رسان اقامتی- رفاهی و پذیرایی با امتیاز وزنی 40/ به ترتیب از مهمترین فرصت ها، تهدیدها، نقاط قوت و ضعف در توسعه اکوتوریسم منطقه به شمار می آیند. در همین راستا، 1) زمینه سازی و بهره برداری از انگیزه مشارکت های مردمی به عنوان عاملی مهم در توسعه اکوتوریسم؛ 2) ایجاد مراکز بازاریابی مربوط به بخش توریسم و اکوتوریسم در سطوح مختلف؛ 3) ایجاد مرکز آموزش راهنمایان محلی با توسعه اکوتوریسم؛ 4) جلب مشارکت های مردمی در ترویج، حفاظت و بهره مندی پایدار از منابع طبیعی و تاریخی– فرهنگی گردشگری منطقه و جلوگیری از تخریب های زیست محیطی و تاریخی- فرهنگی آن، به ترتیب از مهتمرین راهبردهای رقابتی/ تهاجمی(so)؛ تنوع (st)؛ بازنگری (wo)؛ و راهبردهای تدافعی (wt) محسوب می گردد.