با توجه به اهمیت و تأثیر روز افزون عوامل روانی – اجتماعی در بروز انواع اختلالات جسمانی و روانی و تبعات آنها، پژوهش حاضر با هدف کلی بررسی نقش رویدادهای استرس زای زندگی، رفتارهای غیرکلامی و خودآگاهی در پیش بینی مهارت های بین فردی بیماران افسرده انجام شد. جامعه آماری این تحقیق شامل کلیه افرادی بود که در نیمه دوم سال 1390 به مراکز بالینی شهر تبریز مراجعه نموده و از اختلال افسردگی رنج می بردند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه رویدادهای استرس زای زندگی، چک لیست رفتارهای غیرکلامی، پرسشنامه خودآگاهی و پرسشنامه مهارت های بین فردی استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که میان رویدادهای استرس زای زندگی و خودآگاهی با مهارت های بین فردی رابطه منفی معنی داری وجود دارد، در حالی که بین رفتارهای غیرکلامی و مهارت های بین فردی رابطه مثبت و معنی دار وجود دارد. نتایج تحلیل رگرسیون چند گانه نیز نشان داد که رویدادهای استرس زای زندگی، رفتارهای غیرکلامی و خودآگاهی می توانند تغییرات مربوط به مهارت های بین فردی بیماران افسرده را پیش بینی کنند.