در مقایسهی عقد ودیعه با سایر عقود، از لحاظ نظری ماهیت اجاره و ودیعه و تعریف این دو عمل حقوقی در قانون مدنی با هم شباهتی ندارد؛ اجاره، تملیک منفعت در برابر عوض معلوم است و ودیعه دادن نیابت برای نگهداری. ولی در عمل، گاه رابطهیحقوقی که ایجاد می شود چنان به هر دو عقد ارتباط دارد، که به آسانی نمی توان ماهیت آن را تشخیص داد. برای مثال،گذاشتن اتومبیل در گاراژ یا سپردن اوراق بهادار یا اسناد و اشیاء قیمتی به صندوق امانت بانک را چگونه می توان تفسیر کرد؟آیا صاحب گاراژ محل توقف را به اجاره داده است؟ یا اتومبیل را به امانت پذیرفته تا از آن نگهداری کند؟آیا بانک صندوق امانت را به مشتری اجاره می دهد یا اشیاء درون آن را به ودیعه می پذیرد؟ پاره ای از نویسندگان حقوقی، قراردادهای مربوط به صندوق امانت و نگهداری اتومبیل در گاراژ و ایداع اشیاء در مهمانسراها را قرارداد ویژه ای به نام «عقد حفاظت» نامیده اند، اما این نام گذاری تکلیف قواعد حاکم بر قرارداد را معین نمی کند.