بانکداری الکترونیک چه از لحاظ گستردگی عملیات و چه از لحاظ حساسیتهای مالی یکی از مهمترین سامانه های تجارت الکترونیک در دنیای امروز را تشکیل می دهد. در کشور ایران بدلیل منابع مالی گسترده این صنعت که بزرگترین تامین کننده صنعت فناوری اطلاعات می باشد این اهمیت حتی افزایش بیشتری می یابد. مهمترین چالشی که صنعت بانکداری الکترونیک و به تبع آن تجارت الکترونیک کشور ایران را تهدید می نماید مخاطرات مدیریت نشده خصوصا در عرصه امنیت الکترونیک و سیستمهای عملیاتی می باشد که می تواند کلیت این صنعت را با بحران مواجه نموده و حتی به شکست کامل آن بینجامد. با وجود تحقیقات و هزینه های سنگینی که در سطوح بین المللی در خصوص مقوله مدیریت ریسکهای امنیتی – حقوقی انجام گرفته اما در طی سالیان اخیر علی رغم گسترش کمی بانکداری الکترونیک در کشور ایران و مطرح شدن کانالها و زیرسیستمهای متعدد، التفات قابل توجهی به این مسئله نگردیده است. از سوی دیگر وجود شرایط خاص نظام بانکی کشور نیز مانع استفاده بی واسطه از منابع فراملی در این زمینه بوده است. تحقیق حاضر با بررسی مبانی مدیریت ریسک و تحقیقات فراملی، شاخصهایی جهت ارزیابی شرایط امنیتی بانکداری الکترونیک کشور ایران ارائه داده و با بررسی تطبیقی با شرایط فعلی (مطالعه موردی) موارد ناسازگاری و ضعف را مشخص می سازد.