ابتلا به شپش در سراسر جهان رخ می دهد. بروز شپش در کشورهای در حال توسعه و در سنین مدرسه بسیار بالا می باشد. مقاومت به شپش کشهای موجود مثل پرمترین و مالاتیون گزارش شده است. به علاوه نگرانی درباره ی عوارض بالقوه عصبی، سردرد و تشنج به خصوص در مورد لیندان وجود دارد و نمی توان آن را به صورت otc مصرف نمود. بنابراین انتخاب یک فرآورده ضد شپش مناسب بسیار محدود می باشد. در این تحقیق بر آن شدیم که به مقایسه اثر بخشی لوسیون دایمتیکون 4% شرکت سلمی دارو در مقایسه با شامپو پرمترین 1% بپردازیم. در این مطالعه تجربی(rct) ، 67 بیمار شامل 32 بیمار در گروه پرمترین و 35 بیمار در گروه دایمتیکون، با سن بیشتر از 15 سال، پس از معاینه توسط پزشک و کسب رضایت نامه کتبی در طی سالهای 90 و 91 وارد شدند و بیماران دارو را به صورت تصادفی هنگام ورود به مطالعه و 7 روز بعد دریافت کردند. نتیجه اثر دارو، شدت خارش، پاتولوژی بالینی و پذیرش بیمار در روزهای 2 و 7 و 14 بررسی گردید. نتایج این مطالعه نشان داد بین لوسیون دایمتیکون 4% و شامپو پرمترین 1% از لحاظ نتیجه اثر دارو، کاهش شدت خارش و پذیرش بیمار تفاوت معنی داری وجود دارد.(0.05 ?p) در هیچ یک از بیماران عارضه بالینی ( عفونت ثانویه باکتریال، لنفادنوپاتی گردنی، ضایعات زردزخمی) و عارضه جانبی مشاهده نشد. اگرچه پرمترین همچنان در برخی از بیماران اثر ضد شپش دارد، اما دایمتیکون نیز دارای اثر ضد شپش بالایی می باشد و تاثیر به سزایی در کاهش شدت خارش و افزایش پذیرش بیمار دارد و با توجه به مکانیسم فیزیکی، امکان ایجاد مقاومت با مصرف دایمتیکون بسیار بعید است.