نام پژوهشگر: ریوف قاسمی برقی
ریوف قاسمی برقی علیرضا مستغنی
چکیده یکی از نوین ترین تئوری های معماری در زمینه ی طراحی و ساخت نظریه ی طراحی یکپارچه است. این تئوری دیدگاهی مسأله محور را برای موضوعات طراحی تعریف می کند. از این دیدگاه هر موضوع طراحی ویژگی های خاصی دارد و باید نسبت خود او بررسی شده و راه حل نهایی در کنشی دوطرفه بین مسأله و راه حل به وجود آید که نتیجه ی آن زایش عملکردهای چندگانه ای برای موضوع معماری و تلاش برای چگونگی همساز کردن این عوامل در قالب یک روند طراحی مشخص خواهد بود. از جمله ی موضوعات چندگانه ای که می تواند در طراحی معماری مطرح باشد پایداری است. هدف این تحقیق این است که روشی برای به کارگیری الگوریتم های مناسب برای رسیدن به یک راه حل منطقی مشق از طراحی یکپارچه با رویکرد پایداری را معرفی کند. از آنجا که این روش طراحی مسأله محور بوده و هر موضوع طراحی پارامترها و ویژگی های به خصوص خود را داراست نشان دادن قابلیت های این روش تنها در قالب تحقیق آن در نمونه های موردی امکان پذیر خواهد بود. از این رو الگوریتمی برای اقلیم گرم و خشک ایران و نمونه ی ساختمانی اداری در شهر یزد درنظر گرفته شده است. نتیجه ای که از این تحقیق برآمده تنوع طراحی های جایگزین و چندگانه است که در آن طراح به صورت آگاهانه شرکت داشته و براساس تصمیم گیری ها و الویت بندی های خود به انتخاب روش ها و سیستم های پایدار پرداخته است که نمونه هایی از آن ارائه شده است. طراحی و روندهای مختلف ارائه شده برای نظامند کردن آن همواره جایگاه ویژه ای در نظریه های معماری داشته است. با وجود این اهمیت غیرقابل انکار، بخش اعظم مباحث مذکور، در حوزه های نظری باقی مانده و هرگز به صورت راهبردهایی برای ساخت و ساز درنیامده است. طراحی یکپارچه (integrated design) در حوزه ی معماری به عنوان نظریه ای جدید و براساس طراحی راهبردی شکل گرفته است. در پروسه ی طراحی روش مذکور بنا به عنوان یک کلیت یکپارچه ای فرض می شود که مجموعه ای از عوامل متفاوت نظیر جنبه های عملکردی مانند کاربری های متفاوت و تأثیرات آن بر معماری، امکانات و روش های ساخت و ساز، سازه و ایستایی، پایداری و توجه به ملزومات زیست محیطی؛ جنبه های معمارانه و زیبایی شناسی از مباحث نظری تا عینیت عملی در فرم و توده ی بنا و منابع مالی، انسانی، هزینه ها بر آن تأثیر مستقیم یا غیرمستقیم می گذارد. نگرش عمومی در این نوع طراحی، تأثیرگذاری حداکثری همه ی این عوامل در مراحل شکل گیری یک بنا از طراحی تا اجرا و جلوگیری از همپوشانی های مخرب احتمالی این عوامل است.