پژوهش حاضر به منظور مقایسه راهکارهای مقابله ای و باورهای شناختی در افراد مبتلا به درد مزمن و افراد بدون درد انجام گرفت. بدین منظور تعداد 40 نفر، که به مدت 6 ماه در ناحیه کمر و پا، درد داشتند به روش نمونه گیری درد دسترس از بین افراد مراجعه کننده به درمانگاه تخصصی درد شهر شیراز انتخاب شدند و 20 نفر از افرادی که در طی 6 ماه اخیر هیچ دردی را تجربه نکرده بودند به پرسشنامه های پژوهش پاسخ دادند. داده های استخراج شده از پرسشنامه های پژوهش با استفاده از تحلیل واریانس چند متغیری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج حاصل از این تحلیل ها نشان داد بین افراد مبتلا به درد مزمن و افراد بدون درد از نظر باورهای شناختی تفاوت معنی داری وجود دارد و افراد مبتلا به درد مزمن باورهای منفی تری نسبت به درد خود دارند. افرادی که درد شدید را گزارش کردند نسبت به افراد با درد ضعیف از راهکارهای مقابله ای ناسازگارانه، بیشتر استفاده کردند.