چکیده: هدف پژوهش حاضر مطالعه تعیین رابطه چند گانه هوش هیجانی وجو سازمانی با استرس شغلی کارکنان و مدیران دانشگاه تربیت دبیر شهید رجائی بود. روش مطالعه توصیفی و از نوع همبستگی بوده است. جامعه آماری پژوهش کلیه کارکنان و مدیران دانشگاه می باشد. برای تعیین حجم نمونه بر اساس روش کوکران و نمونه گیری با روش طبقه ای تصادفی بود و تعداد 148نفر (52زن و 96 مرد ) به عنوان نمونه انتخاب شدند. سنجش متغیرها بوسیله پرسشنامه هوش هیجانی سیبر یا شرینگ(1996)، پرسشنامه جو سازمانی لیمین(2003) ، پرسشنامه استرس شغلی استاینمتز (1997)انجام شد. در تجزیه و تحلیل داده ها، ازروش تحلیل رگرسیون گام به گام، تحلیل مسیر و از آزمون tبرای مقایسه میانگین گروههای مستقل با استفاده از نرم افزارspssاستفاده گردید. یافته ها نشان داد که بین هوش هیجانی و استرس شغلی رابطه معکوس معنی داری وجود دارد. هوش هیجانی می تواند به میزان 26 درصد از واریانس استرس شغلی را تبیین کند. مولفه هوش اجتماعی به میزان 25 درصد و خود آگاهی به میزان3 درصد از واریانس استرس شغلی را تبیین می کنند. جو سازمانی می تواند به میزان29 درصد از واریانس استرس شغلی را تبیین کند. از مولفه های جو سازمانی احترام به میزان 19 درصد و صمیمیت به میزان 7 درصد و عدالت به میزان 4 درصد از واریانس استرس شغلی را تبیین می کنند. نتایج تحلیل مسیر تاثیر مولفه های جو سازمانی در کل (مستقیم و غیر مستقیم) در کاهش استرس شغلی بیشتر ازمولفه های هوش هیجانی است. همچنین مولفه های جو سازمانی تقویت کننده هوش هیجانی(هوش اجتماعی)می باشند. با عنایت به نتایج پژوهش می توان گفت که جو سازمانی در تقویت هوش هیجانی و کاهش استرس شغلی نقش موثرتری دارد و باید در ایجاد جو سازمانی مطلوب اقدام نمود. کلید واژه ها: استرس شغلی، جو سازمانی، دانشگاه شهید رجایی، هوش هیجانی