امروزه در نسل جدید شبکه های مخابراتی، سیستم های نوری جایگاه بسیار مهمی را در انتقال اطلاعات دارا هستند.خصوصاٌ که با وجود فن آوری dwdm امکان ارسال صدها کانال اطلاعاتی به صورت همزمان بر روی یک فیبر واحد نوریبا سرعت های بالا به وجود آمده است.اما پاشیدگی و شیب پاشیدگی فیبر نوری از مهمترین عوامل ایجادکننده ی محدودیت، برای داشتن سیستم هایی با ظرفیت و سرعت ارسال بالا است. در این پایان نامه تمرکز اصلی بر روی بررسی پاشیدگی فیبر نوری چند لایه و معرفی انواع فیبرهای تک مد طراحی شده جهت رسیدن به منحنی پاشیدگی تخت و مقدار پاشیدگی اندک در محدوده وسیعی از طول موج می باشد. برای دستیابی به این هدف، ابتدا پارامترهای نوری و هندسی ساختار فیبر نوری تک مود مورد نظر را تعیین می کنیم و معادلات مشخصه را بر اساس آنها استخراج می کنیم. در نهایت برای بهینه سازی منحنی پاشیدگی به دست آمده، با استفاده از الگوریتم ژنتیک میزان پاشیدگی را در طول موج انتخاب شده برای فیبرهای نوع w،m و rبه کمترین مقدار می رسانیم و همچنین شیب پاشیدگی را کم کرده تا منحنی های تخت تری به دست آید.