ارزش در معرض خطر معیاری است که حداکثر زیان احتمالی یک دارایی را در یک دوره زمانی معین و با احتمال مشخص محاسبه و به صورت کمی گزارش می کند. با وجود اینکه شواهد تجربی فراوانی دال بر کارایی در پیش بینی ریسک می باشد، به لحاظ نظری دارای نقطه ضعف هایی است که مهمترین آن عدم انسجام می باشد. ریزش مورد انتظار معیاری است که از ویژگی انسجام برخوردار بوده و بنابر این از اعتبار بیشتری نسبت به ارزش در معرض خطر برخوردار است. در این پژوهش سبد دارایی از سهم های مختلف به گونه ای که قیمت آن دقیقاً با شاخص مورد نظر تغییر کند، در نظر می گیریم.( لازم به ذکر است در بورس هایی که ابزار مشتق مربوط به شاخص معامله می شوند، این حالت به طور دقیق انجام می شود) و بازدهی شاخص های بورس اوراق بهادار تهران به صورت روزانه محاسبه خواهد شد و مبنای مشاهدات پایه قرار می گیرد.