مطالعه حاضر نقش مهم و انکارناپذیر ساختار های زبانی در انتقال عقاید و ایدیولوژی های کاربران زبان، از جمله خبرنگاران، را مورد بررسی قرار می دهد. روزنامه نگاران در نگارش خبرهای بدست آمده از طیف وسیعی از اصول و روش ها استفاده کرده و زبان را ماهرانه و زبردستانه به کار می گیرند. یک دسته از روش های مورد استفاده ی این خبرنگاران در پوشش های خبری، واژگان و عبارات حسن تعبیر و تحقیر می باشند که در بخش های سیاسی روزنامه ها مورد استفاده وسیع قرار می گیرند. این تحقیق سعی بر آن دارد تا با تجزیه و تحلیل کمی و کیفی خبرهای سیاسی دو دسته روزنامه ایرانی و غربی (انگلیسی – آمریکایی)، نقش عبارات فوق الذکر را در گفتمان سیاسی بررسی وساختارهایی را که به روزنامه نگاران در پیشبرد اهداف ایدیولوژیکی خود یاری می دهند، شناسایی و مورد تحلیل قرار دهد. بدین منظور، مجموعا 458 خبر سیاسی در طول یک سال (20102009-) از چهار روزنامه ی ایرانی و غربی کیهان اینترنشنال، تهران تایمز، واشنگتن پست و گاردین، بر اساس قالب پیشنهادی وندایک (2004) مورد بررسی قرار گرفت. روش های آماری از جمله فراوانی، آزمون مربع کای و پی ولیو برای تجزیه و تحلیل داده ها و تعیین معنی دار بودن تفاوت ها استفاده گردید. نتایج بیانگر استفاده وسیع از عبارات حسن تعبیر در گفتمان سیاسی در هر دو دسته خیر ایرانی و غربی بود. به عبارت دیگر، بیش از 50 درصد اطلاعات موجود در گزارش های خبری ایرانی و انگلیسی-آمریکایی حاوی ایدیولوژی یا دیدگاه نویسندگان آنان در قالب عبارات حسن تعبیر و تحقیر هستند. بر این اساس، خبرهای سیاسی هر دو گروه از لحاظ میزان بهره گیری از ساختارهای زبانی نامبرده مشابه می باشند. با این حال، تفاوت این دو گروه خبر در نوع استراتژی های مورد استفاده نمایان می باشد. به عبارت دیگر، روزنامه های ایرانی استراتژی های آشکارتر و روزنامه های انگلیسی-آمریکایی استراتژی های غیر ملموس تری را مورد استفاده قرار می دهند. در مجموع، نتایج بیانگر استفاده فراوان روزنامه نگاران از این ساختارهای زبانی برای نشان دادن حقایق به صورت دلخواه به مخاطبین بوده وموثر بودن مدل پیشنهادی وندایک برای شناسایی این ساختارها را تایید می نماید.