هدف از پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی دو رویکرد تحلیل تبادلی و مدیریت استرس شناختی- رفتاری به شیوه ی گروهی بر رضایت زناشویی و کیفیت زندگی زنان دارای مشکلات زناشویی بود. روش این مطالعه آزمایشی با پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل است. به این منظور از بین زنان دارای مشکلات زناشویی مراجعه کننده به مراکز مشاوره و روانشناسی شهر اهواز 48 زن که ملاک های شمول در مورد آنها صدق می کرد به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایشی (تحلیل تبادلی و مدیریت استرس شناختی- رفتاری) و یک گروه کنترل قرار گرفتند. با استفاده از پرسشنامه رضایت زناشویی و کیفیت زندگی پیش آزمون و پس آزمون انجام شد. جلسات درمانی یک بار در هفته و هر جلسه به مدت یک ساعت و نیم و در مجموع 8 جلسه برای گروه تحلیل تبادلی و 10 جلسه برای گروه مدیریت استرس شناختی- رفتاری برگزار شد. تحلیل نتایج با استفاده از روش تحلیل واریانس چند متغیری انجام شد. نتایج نشان داد که هر دو رویکرد تحلیل تبادلی و مدیریت استرس شناختی- رفتاری در بهبود همه مولفه های کیفیت زندگی و ابعاد رضایت زناشویی به جزء مدیریت مالی و جهت گیری مذهبی موثر بودند. در ضمن رویکرد مدیریت استرس شناختی- رفتاری تغییری در رضایت زناشویی مرتبط با فعالیت های اوقات فراغت ایجاد نکرد. همچنین نتایج حاکی از این است که رویکرد مدیریت استرس شناختی- رفتاری نسبت به تحلیل تبادلی بر ابعاد جسمانی کیفیت زندگی موثرتر است، در حالیکه رویکرد تحلیل تبادلی از رویکرد مدیریت استرس شناختی- رفتاری در ارتباط با موضوعات شخصیتی، فعایت های اوقات فراغت، ازدواج و فرزندان و ارتباط با اقوام موثرتر می باشد.