امروزه اقتصاد ابعاد مختلف زندگی انسان را تحت الشعاع خود قرار داده است، از همان ابتدای معاملات اقتصادی، چه به صورت شفاهی (پایبندی به اخلاق ) و چه به صورت کتبی ( در قالب قرارداد) هدف این بوده است که در تمامی مراحل اجرای تعهدات از سوی طرفین حقی از طرفی ضایع نگردد و این مطلب همواره در نزد دو طرف به عنوان یک اصل مهم قابل احترام بوده است اما با گذشت زمان و پیچیده تر شدن روابط تجاری و همچنین گسترش برخی فزون خواهی ها، موجب گردید که شیوه جدیدی از جرایم مالی در دایره معاملات اقتصادی بوجود آید که در آن استفاده نابجا از همان حقی که دو طرف قرارداد به آن با دیده احترام می نگریستند، این بار به عنوان ابزاری در جهت از بین بردن و یا ضرررساندن به حق طرف دیگر است. سوءاستفاده از حق در صدر اسلام نیز در عصر پیامبر(ص) بارها تکرارشده و احادیث و سخنان گوهربار علمای دین در این خصوص بیانگر عدم قبول آن توسط علمای دین است و قاعده لاضرر نیز که برگرفته از فقه اسلامی می باشد خود به خوبی بیانگر این مطلب می باشد. از سوی دیگر رقابت در تجارت به عنوان یک اصل لاینفک محسوب شده و همواره در امور تجاری از ابزارهای مهم تحصیل موفقیت تجاری محسوب می گردد که این فرایند در دایره شمول خود قوانینی را به عنوان قاعده های رقابت تجاری در نظر گرفته است که در پاره ای از موارد این قاعده ها موردتوجه برخی از رقبای تجاری قرار نگرفته و با سوءاستفاده از برخی حقوق که قانونا می توان آن را حق طبیعی آنان دانست، موجبات حذف رقبا را فراهم می نمایند لذا رساله حاضر بر آن است که با طرح یک فرضیه اصلی و سه فرضیه فرعی به بحث و بررسی در خصوص سوءاستفاده از حق و حقوق رقابت تجارتی پرداخته و با استفاده از روش تحلیل محتوا آن را مورد بحث و بررسی قرار داده است که نتیجه حاصله بیانگر آن است که امروزه کشورها سعی در حذف برخی قواعدی داشته که احتمال بروز مشکلات در فرایند تعهدات را ایجاد می نماید ضمن آنکه بعلت گستردگی حقوق رقابت تجارتی، کشورها سعی در افزایش آگاهی های مشتریان در خصوص جلوگیری از سوءاستفاده های احتمالی از حق را دارند ضمن آنکه برخی از انحصارات سنتی را در حقوق رقابت تجارتی از بین برده به گونه ای که توانایی سوءاستفاده از این قواعد سنتی دیگر امکان پذیر نباشد .