تشبیه از مهم¬ترین ابزارهای تصویرگری در آثار ادبی به ویژه شعر به شمار می¬رود. تشبیه و استعاره همواره کاربرد گسترده¬ای نسبت به انواع دیگر صور خیال در شعر شاعران داشته¬اند. با بررسی دقیق تشبیه¬ها و استعاره¬های ادوار مختلف شعری، می¬توان اطلاعات سودمندی در مورد خصوصیات و ویژگی-های سبکی و روحیات و دیدگاه¬های حاکم بر هر دوره به دست آورد. در مثنوی حدیقه¬¬الحقیقه با حجم بالایی از تشبیهات مواجه می¬شویم. پایان¬نامه¬ی حاضر به منظور استخراج تشبیه¬ها و استعاره¬های موجود در این مثنوی نگاشته شده است؛ سپس سعی شده با بررسی انواع وجه شبه¬ها، مشبّه¬ها و مشبّه¬ٌبه¬¬های پرکاربرد در مثنوی حدیقه، نحوه¬ی تصویرسازی سنایی به کمک تشبیه و استعاره ارزیابی گردد و ویژگی¬های تشبیه و نوآوری¬های او مشخص شود. واژگان کلیدی: تشبیه، استعاره، حدیقه¬¬الحقیقه¬ی سنایی

شعر فارغ از توصیف و تصویر سخنی عادی است، زیبایی و تاثیرگذاری اشعار، مرهون تصاویر و توصیفاتی است که از تخیل شاعران نشأت می گیرد. خاقانی نیز در شمار آن گروه از شاعران است که به این امر توجه بسیار داشته است. او یکی از موفق ترین شاعرانی است که به آفاق بکر و پر از رمز و راز سخن پارسی گام نهاده و از آن گستره ی پر از ابهام الفاظ و معانی، سرافراز عبور کرده و در شمار سرآمدان زبان فارسی جای گرفته است. لذا محقق برآن شد تا پژوهشی در خصوص واژگان و مفاهیم کاربردی و مضامین عمده در دیوان خاقانی همچون طبیعت، مدح، هجو، مرثیه در ترکیب بندها و قطعات در قالب فرهنگ مضامین به صورت مدخل و شرح واژه با اهدف: آشنایی دانشجویان با مضامین و شگردهای خاص مضمون سازی خاقانی،شکستن هراسی که بعضی از افراد از مشکل بودن شعر خاقانی دارند، نشان دادن زیبایی های شعر خاقانی و توان لذت بردن از آن برای مخاطب انجام دهد. روش تحقیق به صورت کتابخانه ای می باشد. واژگان کلیدی: دیوان، خاقانی،ترکیب بند، قطعه ها