هدف از انجام این پژوهش، بررسی تأثیرات 4 هفته تمرین استقامتی شدید بهمراه مصرف مکمل کوآنزیم q10 بر برخی عوامل آنتی اکسیدانی در رت ها بود. آزمودنی های این پژوهش شامل 50 سر رت ماده نژاد اسپراگوداولی که در 4 گروه کنترل، مکمل، تمرین – مکمل و تمرین قرار گرفته اند، می باشد. آزمودنی ها به مدت 4 هفته با مکمل کوآنزیم q10 (20 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن) مکمل دهی و یا برنامه تمرین استقامتی را انجام دادند. برنامه تمرینی 5 جلسه در هفته و با سرعت 10 تا 17 متر در دقیقه، شیب 5 تا 15 درجه و مدت 15 تا 60 دقیقه اجرا شد. سپس در دو مرحله یکی بلافاصله و دیگری در فاصله زمانی 24 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین و مکمل با بیهوش کردن رت ها و گرفتن خون از قلب، نمونه های خونی در لوله های آغشته به edta برای بررسی فعالیت آنزیم های sod و cat مورد استفاده قرار گرفتند. برای اندازه گیری آنزیم های فوق از کیت chemicals cayman و به روش الایزا استفاده شد. جهت محاسبه میانگین و انحراف استاندارد از آمار توصیفی، و برای بررسی معنادار بودن اختلاف موجود بین گروهها از آزمون تحلیل واریانس یکطرفه استفاده شد و داده ها با استفاده از نرم افزار آماری spss 16 و در سطح معناداری 05/0= ? تحلیل شدند. پس از تجزیه و تحلیل داده ها مشخص شد: مکمل کوآنزیم q10 و تمرین استقامتی تاثیر معنی داری روی فعالیت آنزیم sod در گروه های تمرین- مکمل و تمرین در بلافاصله و 24 ساعت پس از تمرین داشته است. همچنین میانگین فعالیت آنزیم cat در گروه مکمل نسبت به گروه های دیگر بلافاصله و 24 ساعت پس از تمرین افزایش معنادار را نشان داد. اما تفاوت قابل ملاحظه ای بین گروه های تمرین و تمرین- مکمل مشاهده نشد. همچنین داده ها حاکی از کاهش فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی 24 ساعت پس از تمرین می باشد. با توجه به یافته های این پژوهش به نظر می رسد که استفاده از فعالیت های منظم هوازی به علاوه، مصرف مکمل آنتی اکسیدانی کوآنزیم q10 می تواند در کاهش اثرات زیانبار رادیکال های آزاد موثر باشد.