منهیمیوز تنفسی، به عنوان یکی از معمول ترین بیماری های گوسفند، در هر سنی روی داده و باعث تحمیل خسارت اقتصادی به صنعت گوسفندداری در بیشتر مناطق جهان می شود. عامل این بیماری، مقیم دستگاه تنفس فوقانی برخی از گوسفندان بوده و استرس هایی مثل تغییرات آب و هوایی، حمل و نقل و یا عفونت های ویروسی، زمینه ساز تکثیر و تهاجم باکتری به ریه ها را فراهم می نمایند. در این مطالعه از اسفندماه 1389 لغایت خردادماه 1390 با بررسی ظاهری 8986 رأس گوسفند در کشتارگاه اهواز، 65 عدد ریه با علائم برونکوپنومونی جهت مطالعات تکمیلی (هیستوپاتولوژی، باکتری شناسی و ایمیونوهیستوشیمی) انتخاب شدند. آنتی بادی اولیه مورد نیاز (آنتی بادی ضد منهیمیا همولیتیکا) در خرگوش تهیه شده و جهت اطمینان از عدم وجود واکنش متقاطع، با استفاده از آزمایشات دات الایزا و ایمیونوپراکسیداز غیرمستقیم مورد ارزیابی قرار گرفت. حضور آنتی ژن های منهیمیا همولیتیکا در 07/63% ریه های تحت بررسی به اثبات رسید در حالی که باکتری مذکور تنها از 30/52% از ریه ها جدا گردید. انواع چرکی، نکروتیک و فیبرینی برونکوپنومونی، فراوان ترین ضایعات مشاهده شده در نمونه ها بودند و لوب قدامی راست خصوصاًَ قسمت قدامی آن بیشترین درگیری را نشان داد. در آزمون آماری مربع کای، ارتباط معنی داری بین پراکندگی ضایعات و جداسازی باکتری (04/0=p)، انواع ضایعات ریوی و نتایج ihc (01/0=p) و نیز بین انواع برونکوپنومونی و نوع جداسازی منهیمیا همولیتیکا (خالص یا مخلوط) (008/0=p) مشاهده شد. نتایج این مطالعه نشان دهنده ی آلودگی قابل توجه گوسفندان منطقه به منهیمیا همولیتیکا به عنوان عامل اولیه یا ثانویه ی انواع برونکوپنومونی است.