هدف از این تحقیق بررسی رابطه ی تصویر بدنی با افکار وسواسی و اضطراب اجتماعی و تاثیر برنامه-های کاهش وزن بر این متغیرها در زنان چاق بود. روش تحقیق مطالعه ی حاضر از نوع همبستگی و شبه آزمایشی بود. جامعه آماری در این پژوهش را کلیه ی زنان چاق و دارای اضافه وزن که در سال 1390 به مراکز درمان کاهش وزن (مراکز مشاوره تغذیه و رژیم درمانی) در شهر اردبیل مراجعه کرده بودند، تشکیل دادند. نمونه ی مورد مطالعه شامل 79 نفر از زنان مبتلا به اضافه وزن و چاق بودند که به این مراکز مراجعه و در معرض برنامه های کاهش وزن قرار گرفته بودند. روش نمونه گیری نیز هدفمند بود. برای جمع آوری داده ها از شاخص توده ی بدنی (bmi)، پرسشنامه ی روابط چند بعدی خود-بدن کش، پرسشنامه ی اضطراب اجتماعی لیبوویتز و باورهای وسواسی لیتون استفاده شود. جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات از روش تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. نتایج بدست آمده از این تحقیق نشان داد که بین مولفه ی اشتغال فکری با وزن تصویر بدنی و مسئولیت باورهای وسواسی و همچنین بین رضایت از نواحی بدن تصویر بدنی با میزان اجتناب اضطراب اجتماعی همبستگی معناداری وجود دارد. همچنین برنامه های کاهش وزن به طور معناداری منجر به کاهش همه ی مولفه های اضطراب اجتماعی، بهبودی ارزیابی ظاهر، افزایش رضایت از نواحی بدن، طبقه بندی وزن و افزایش در نگرش به ظاهر تصویر بدنی و همه ی مولفه های باورهای وسواسی شد. بنابراین به نظر می-رسد، افزایش درگیری ذهنی آزمودنی ها با وضعیت ظاهرشان پس از درمان بیش از آنکه بیانگر اشتغال فکری وسواسی، اضطراب آور و بیمارگونه باشد، بازتابی از توجه بیشتر آنها به ظاهر فیزیکی شان به دنبال کاهش وزن و بهبود وضعیت جسمانی شان می باشد.