سفره آبدار آبرفتی باغه بین طول جغرافیایی ´´ 5?41 تا´´ 22?41 شرقی و عرض جغرافیای´´24?31 تا ´´56?31 شمالی محدود شده و فاصله آن تا سوسنگرد 40 کیلومتر است. سفره آبدار باغه، عمدتاً از رسوبات حاصل از فرسایش سازند آغاجاری تشکیل شده که در قسمت غربی و شمال غربی منطقه رخنمون دارد. با توجه به اهمیت این آبرفت ها به عنوان منابع تأمین کننده آب لازم برای شرب و کشاورزی محدوده، مطالعه آن ها ضروری می باشد. هدف از این پژوهش بررسی خصوصیات کمی و کیفی سفره آبدار می باشد و برای رسیدن به این هدف، اطلاعات مورد نیاز که شامل داده های هواشناسی، نقشه ها، تصاویر ماهواره ای و داده های پیزومتری گردآوری شد. برای درک بهتر زمین شناسی محدوده مورد مطالعه، عملیات صحرایی متعددی صورت گرفت. همچنین برای شناخت عوامل تأثیر گذار بر کیفیت آب زیرزمینی محدوده مطالعاتی باغه، نمونه برداری از آب زیرزمینی صورت گرفت. داده های جمع آوری شده، نشان داد که سفره آبدار، آزاد است. همچنین نتایج حاصل از رسم هیدروگراف نشان داد علاوه بر بارندگی که مهم ترین پارامتر در تغذیه سفره آبدار است، آب برگشتی کشاورزی در تابستان نیز سفره آبدار باغه را تغذیه می کند. مطالعات هیدروژئوشیمیایی نشان می دهد که آب زیرزمینی محدوده مطالعاتی، شور تا خیلی شور است. این عامل همراه با قابلیت انتقال ناچیز سفره، سبب محدودیت بهره برداری از سفره آبدار شده است. انحلال زیاد نمک طعام و ژیپس و تبخیر زیاد از سفره آبدار، عوامل موثر بر شوری محدوده مطالعاتی باغه می باشد. انحلال زیاد ژیپس و اثر یون مشترک موجب فوق اشباع بودن کلسیت و دولومیت شده است. رخساره های عمده سفره آبدار باغه کلرید- سدیم است ولی این رخساره در انتهای دشت به سولفات، سدیم، کلسیت تغییر می یابد. مدل هیدروژئوشیمیایی معکوس نشان می دهد که نمک های هالیت و ژیپس انحلال می یابد درصورتیکه کلسیت و دولومیت رسوب می کنند.