هدف از پژوهش حاضر، بررسی مقایسه ای نیمرخ ساختاری و آسیب های ورزشی در قایقرانان زن نخبه بود. به همین منظور45 قایقران (15 قایقران از هر یک از رشته های کایاک، کانو، روئینگ) با میانگین سنی گروه کایاک 61/1 ±20/20 سال، قد 45/4±93/171 سانتیمتر، قد نشسته 27/2±63/89 سانتیمتر، وزن 66/4 ±60/61 کیلوگرم، سابقه ورزشی 06/1±00/5 سال، گروه کانو با میانگین سنی95/1±46/20 سال، قد 4/2 ±20/168 سانتیمتر، قد نشسته 06/1 ±13/89 سال، وزن 67/2±80/58 کیلوگرم، سابقه ورزشی96/0 ±26/4 سال و گروه روئینگ با میانگین سنی58/2 ±46/21 سال، قد 47/1±20/172 سانتیمتر، قد نشسته 37/1 ±06/91 سانتیمتر، وزن60/1 ±61/57 کیلوگرم و سابقه ورزشی54/1 ±60/5 سال به عنوان آزمودنی در این تحقیق شرکت کرده اند. دراین پژوهش آسیب های ورزشکاران با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته ثبت گردید و نیمرخ ساختاری قایقرانان در متغییر های کایفوز، لوردوز، اسکولیوز پشتی، اسکولیوز کمری با استفاده از اسپاینال موس و شانه نابرابر با استفاده از صفحه شطرنجی و تست نیویورک و وضعیت کتف، زانوی ضربدری، زانوی پرانتزی با استفاده از کولیس و زاویه q با استفاده از گونیا متراصلاح شده و arm span ، قد نشسته، قد ایستاده با استفاده از مترنواری اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که شایع ترین محل آسیب به ترتیب زانو(42.33%)، کمر(28.88%)، کتف و شانه (26.66%) و مچ دست (2.22%) بود، که بیشترین آسیب زانو در رشته روئینگ و بیشترین میزان آسیب کمر در رشته کایاک مشاهده شد. نوع آسیب نیز به ترتیب اسپرین (35.33%)، ضرب دیدگی(20%)، التهاب و ورم مفاصل(20%) وکشیدگی(13.333%) می باشد. بیشتر آسیب ها در حین تمرین (88.84%) و 13.33% در هنگام مسابقه رخ داده بود. 60% از آسیب ها از نوع مزمن و 40% از نوع حاد گزارش شد. در بررسی نیمرخ ساختاری بین کایفوز، اسکولیوز پشتی و کمری، زانوی ضربدری و پرانتزی و زاویه q تفاوت معنی داری مشاهده نشد (r=0.175)(p?0.05) . بین لوردوز در رشته کایاک و کانو تفاوت معنی داری مشاهده شد (r=0.0131)(p?0.05). بین شانه نابرابر (r=0.0001)(p?0.05) و همچنین وضعیت کتف قایقرانان تفاوت معنی داری مشاهده شد .(r=0.001)(p?0.05)بین وضعیت کتف با اسکلیوز پشتی و کمری ارتباط معنی داری وجود دارد(p?0.05) (r=0.008) (r=0.043) . بین قد نشسته با کایفوز در قایقرانان ارتباط معنی داری وجود دارد (r=0.012)(p?0.05). بنابراین با توجه با نتایج بدست آمده به مربیان و ورزشکاران توصیه می شود عوامل موثر در ایجاد آسیب ها و ناهنجاری های ناشی از رشته ورزشی درگیر در آن اطلاعات لازم و کافی را کسب کرده و برنامه های پیشگیرانه را به کار گیرند.