«اصلاح ذات البین»در اصطلاح قرآنی به معنی اصلاح ارتباطات،تحکیم پیوندها و آشتی دادن مردم است. در برابرآن «افساد ذات البین»،بیانگر پدیدآمدن دوگانگی،دشمنی و نفاق در میان مردم است؛و در اصطلاخ فارسی به معنای قهر و آشتی می باشد. این رساله با عنوان«فرهنگ قهر و آشتی در تفاسیر قرآن»،به بررسی جایگاه قهر و آشتی در آیات و روایات پرداخته است. این تحقیق در 6 فصل تنظیم شده است؛پس از بررسی واژه های قرآن معادل قهر و آشتی در کتب لغت،به بیان اهمیت قهر وآشتی در قرآن و روایات پرداخته ایم و آثار دنیوی و اخروی آنرا متذکر شده ایم.در بخش دیگری،روش های برقراری آشتی و کسانی که مسئول برقراری آشتی هستند را بیان نموده ایم،همچنین با توجه به آیات و روایات اهل بیت(علیهم السلام) موانعی که باعث تحکیم پیوندها و برقراری آشتی می شود ، بررسی نموده ایم.این رساله با استناد به قرآن کریم روش های تغافل، موعظه، قهر کردن و تنبیه را برای برقراری صلح و سازش دانسته و گناهانی مانند: استهزاء، تجسس، سوءظن: غیبت، لقب زشت نهادن و عیب جویی را از موانع برقراری اصلاح روابط نام می برد.