ویژگی سازمان های امروزی پویایی و پیچیدگی، ابهام و سنت گریزی است. به منظور غلبه بر شرایط نامطمئن، پیچیده و پویا تنها راهی که پیش روی مدیران قرار دارد، توانمندسازی سازمان و کارکنان از طریق کسب دانش و مهارتی است که به سرعت کهنه و منسوخ می شود. از این رو، داشتن نیروی انسانی توانمند و کارآمد که بنیاد ثروت ملی و دارائی های حیاتی سازمان به حساب می آیند، منافع بسیار زیادی برای سازمان ها، شرکت ها و بنگاه های اقتصادی به دنبال خواهد داشت. در پایان نامه حاضر، هدف بررسی رابطه ی یادگیری سازمانی با توانمندسازی کارکنان سازمان تامین اجتماعی است.فرضیات پژوهش به بررسی رابطه ی یادگیری سازمانی بر هر یک از ابعاد توانمندسازی می پردازد. بدین منظور از دو پرسشنامه استاندارد یادگیری و توانمندسازی استفاده شده است. پس از تجزیه و تحلیل داده های جمع آوری شده، ترتیب ابعاد یادگیری و توانمندسازی مشخص گردید. همچنین نتایج پژوهش از تأیید تمامی فرضیات حکایت دارد، که این به معنای تأثیر بسیار قوی یادگیری بر توانمندسازی است و در خصوص وجود و عدم وجود ابعاد یادگیری سازمانی و توانمندسازی، نتایج نشان دهنده آن است که ابعاد توانمندی و یادگیری سازمان در این سازمان وجود دارد.