دراین پایان نامه، ساختار کمپلکس های بنزن متصل به استخلاف های الکترون کشنده و الکترون دهنده با استفاده از نظریه تابعی چگال (dft)، روش cam-b3lyp و مجموعه پایه g**++311-6 و با کمک برنامه gaussia 03,09 بهینه شده اند. سپس برهم کنش این کمپلکس ها با فلزات واسطه ( ag،au ،pd ،pt)مورد بررسی قرار گرفته است. فصل سوم به بررسی برهم کنش کمپلکس های بنزن با فلزات واسطه می پردازد و محاسبه انرژی پیوندی نشان می دهد که از میان فلزات واسطه، فلز پلاتین بیشترین و فلز نقره کمترین انرژی پیوندی را دارد(ag pt > pd > au>). همچنین مقایسه تاثیر استخلاف الکترون کشنده و استخلاف الکترون دهنده بر انرژی پیوندی نشان داد که استخلاف الکترون دهنده انرژی پیوندی را افزایش، و استخلاف الکترون کشنده انرژی پیوندی را کاهش می دهد. در ادامه تاثیر افزایش تعداد گروه های الکترون دهنده و گروه های الکترون کشنده بر روی انرژی پیوندی مورد بررسی قرار گرفت و نتایج حاصل نشان داد که افزایش تعداد گروه های الکترون دهنده، انرژی پیوندی را افزایش نداده در حالی که افزایش تعداد گروه های الکترون کشنده انرژی پیوندی را کاهش می دهد. علاوه بر این با افزایش طول پیوند، انرژی پیوندی کاهش یافته است. به منظور بررسی ماهیت پیوند ها، تجزیه و تحلیل nbo, qtaim روی ساختارهای بهینه cam-b3lyp انجام شده است. نتایج به دست آمده از qtaim نشان داد که پیوند کمپلکس های بنزن با فلزات واسطه هم خصلت کووالانسی و هم خصلت الکترواستاتیک را داراست. تجزیه و تحلیل nbo نشان داد که در کمپلکس های بنزن، بار از سیستم ? به فلز منتقل می شود و می توان نتیجه گرفت که در پیوندها، انتقال بار سهم قابل توجهی را در پایداری ترکیبات ایفا می کند.