تورم از موارد تجربی برای اقتصاد بوده که در سطوح بالا هزینه های زیادی بر اقتصاد جامعه تحمیل می کند. اصلی ترین و مهم ترین زیان اقتصادی ناشی از تورم، نااطمینانی از مقدار آن در دوره های آتی است. نااطمینانی تورم فضایی است که در آن تصمیم فعالان اقتصادی در زمینه های مختلف با نااطمینانی تورم آتی همراه است. نااطمینانی تورم به عنوان یکی از هزینه های تورم محسوب شده زیرا نااطمینانی تورمی منجر به انحراف تصمیمات اقتصادی در زمینه تولید می شود .از سوی دیگر ارتباط بین رشد اقتصادی و نوسانات آن برای سیاستگذاران اقتصادی اهمیت بسیاری دارد.اگر ارتباط مثبتی بین این دو متغییر وجود داشته باشد سیاست اقتصادی که سعی در تثبیت سیکل های تجاری کشور دارد ممکن است رشد بالقوه و بلند مدت کشور را تهدید نماید. در صورت وجود ارتباط منفی بین رشد و نوسانات آن سیاست اقتصادی طراحی شده برای کاهش نوسانات سیکل های تجاری به افزایش رشد بلندمدت اقتصادی منجر خواهد شد. به همین علت هدف اصلی در این پایان نامه آن است که به بررسی تاثیر نااطمینانی اسمی و واقعی بر تورم و رشد اقتصادی در ایران بپردازیم. در این پایان نامه داده های شاخص قیمت مصرف کننده و تولید ناخالص داخلی در دور? 1387:2-1369:1 بررسی میشود. برای بررسی رابط? علی بین این متغیرهادر چارچوب مدل های var وقفه بهینه تعیین شده سپس بعد از بدست آوردن مدل بهینه سیستم را به روش garch تخمین زده ایم. بعد از بدست آوردن واریانس شرطی متغیرها به عنوان جایگزینی برای نااطمینانی آنها از دو شیو? آزمون های علیت گرنجر و آزمون wald برای بررسی علیت بین متغیرها استفاده نموده ایم. بر مبنای نتایج بدست آمده در این پایان نامه نااطمینانی اسمی دارای تأثیر منفی بر تورم می باشد.افزایش تورم و در نتیجه نااطمینانی تورمی منجر به این میشود که برای حذف نا اطمینانی تورمی و اثرات منفی آن ، کنترل بیشتری بر رشد عرضه پول وارد کنند. می توان سیاست های اقتصادی را به گونه ای تنظیم نمود که ضدتورمی بوده و در نتیجه بتوان آثار منفی نااطمینانی تورم را با کاهش تورم به حداقل رساند