در نظریه ی مدلهای متناهی قانونی به نام 0-1 وجود دارد که درباره حد کسر مدلهای رابطه ای از اندازه n که یک جمله ی مشخص را ارضا میکنند صحبت میکند. این قضیه به اشکال مختلف گسترش داده شده است که در این جا حالت ویژه ای از قانون صفر و یک به نام قانون صفر و یک قوی را با تعریف یک اندازه سیگما جمعی روی دنباله های مدلهای متناهی از اندازه 1 تا n تعریف میکنیم و بررسی میکنیم برای هر جمله ی مرتبه اول، خود جمله یا نقیض آن در مدل از اندازه n نهایتا به طور قریب به یقین برقرار است که درواقع به معنای بررسی قانون صفر و یک قوی برای جملات است و در ادامه گسترشی از آن را که قانون همگرایی قوی نامیده شده و در واقع تعبیری از قانون صفرویک قوی روی فرمولهاست بیان میکنیم و در پایان نشان میدهیم، منطق متناهی با نامتناهی متغییر دارای قانون همگرایی قوی برای فرمولها،برای یک اندازه ی یکنواخت میباشدو این قانون را برای برخی اندازه های غیر یکنواخت نیز بررسی میکنیم.