یادگیری اطلاعات زبانی مانند یادگیری بقیه اطلاعات دستخوش فراموشی است. در زمینه زبان خارجی و تولید زبانی روان، از دست رفتن اطلاعات از اهمیت بیشتری برخوردار است. چراکه این فعالیت زبانی نمود دانش زبانی زبان آموز است. این تحقیق با هدف بررسی پدیده فراموشی در حوزه یادگیری زبان خارجه فرانسه در سطح کلامی روان شکل گرفته است. برای دستیابی به این هدف از روش تحلیلی ـ توصیفی جهت بررسی تئوری های مرتبط با فراموشی، حافظه و ذخیره سازی اطلاعات استفاده شد. در ادامه طی یک تحقیق میدانی با استفاده از کلمات عینی و ذهنی نسبت به بررسی فراموشی کلمات در حوزه زبان خارجی اقدام گردید. بررسی فراموشی کلمات در قالب دو تست بر پایه دو نوع سند (لیست کلمات و متن) به زبان فرانسه در زبان آموزان زن و مرد مربوط به دو گروه سنی 25 تا 30 سال و 31 تا 39 سال صورت گرفت. تجزیه داده ها نشان داد که اثر متقابل سن و جنس اثر معنی داری بر روی فراموشی کلمات عینی و ذهنی داشتند. نتایج پژوهش حاضر نشان داد فراموشی وابسته به نوع کلمات زبانی هست و کلمات ذهنی بیشتر فراموش شده اند. نتایج نشان داد اثر متقابل سن، جنس و نوع کلمه (عینی، ذهنی) در زمانیکه کلمات در قالب یک متن باشد در فراموشی تاثیر گذار است. بطوریکه در گروه سنی 25 تا 30 سال فراموشی عینی کلمات در بین مردان82/1% بیشتر و معنی دار بود. ولی در گروه سنی 31 تا 39 سال نتیجه برعکس گردید و میزان فراموشی زنان به میزان 5/2% بیشتر گردید. اغلب در کلاسها زبان آموزان زن و مرد در گروههای سنی مختلف حضور دارند. نتایج تحقیق حاضر نشان داد ویژگیهای فردی، سن و جنس بر میزان فراموشی زبان آموزان تأثیر گذار است. تأثیر ویژگی های فردی به ویژه سن بر فراموشی در تحقیقات مشابه مورد تأکید قرار گرفته است. بر اساس نتایج بدست آمده در زمینه فراموشی توصیه می شود در تولید روان زبان خارجی در سطح نوشتار در کنار استفاده بیشتر از کلمات عینی که از دو شیوه کدگذاری کلامی و تصویری به طور همزمان بهره می برند به ویژگی های فردی زبان آموزان نیز توجه داشت.