هدف از این مطالعه تاثیر تغییر شکل غیر طبیعی مفصل زانو بر عملکرد برخی فنون فوتبال در پسران فوتبالیست 20- 16 سال بود. این تحقیق از نوع علَی پس از وقوع به صورت مقایسه ای و میدانی بود. از بین تیم های حاضر در لیگ برتر جوانان تهران یک تیم به صورت تصادفی انتخاب و از میان آنها 13 فوتبالیست پسر 20- 16 سال که حداقل به مدت 4 سال فوتبال حرفه ای بازی کرده اند و فاصله کندیل داخلی زانوی آنها بیش از 4 سانتیمتر بود به عنوان گروه تجربی و 13 فوتبالیست دارای زانوی طبیعی به عنوان گروه کنترل انتخاب شدند.(سن98/0±61/16سال، سابقه بازی06/2±23/6 سال، فاصله کندیل داخلی زانو در گروه پرانتزی 73/5 سانتی متر و در گروه طبیعی 94/1 سانتی متر) ابتدا فعالیت الکترومایوگرافی عضلات راست رانی،دوسررانی، دوقلو و ساقی قدامی در پای برتر در حین اجرای حداکثر انقباض ایزومتریک ارادی به منظور همسان سازی مجذور مربع میانگین عضلات مذکور توسط دستگاه الکترومایوگرافی ثبت گردید. سپس فعالیت الکترومایوگرافی عضلات فعال در اجرای پاس بغل پا قبل و بعد از یک فعالیت درمانده ساز ثبت گردید. همچنین از آزمودنی ها خواسته شد که 4 تکنیک فوتبال شامل شوت، دریبل، چرخش و سرعت را بر اساس آزمونهای استاندارد شده فدراسیون فوتبال انگلستان اجرا کنند و امتیازها ثبت شد. جهت تجزیه وتحلیل داده ها از روش آماری آنالیز واریانس با اندازه گیری های تکراری و آزمون t مستقل استفاده شد. (05/0?p) الگوی فعالیت الکترومایوگرافی عضلات در پای برتر در دو گروه معنی دار نبود. خستگی عضلانی باعث کاهش شدت فعالیت الکتریکی عضلات شده است(05/0?p) اما این الگو در هر دو گروه یکسان است. در اجرای تکنیک های فوتبال تنها در شوت روی پا بین دوگروه تفاوت معنی داری یافت شد. (05/0?p) در مجموع فعالیت الکترومایوگرافی عضلات مفصل زانو در مرحله قبل و بعد از خستگی و امتیازات کسب شده در مهارت های تکنیکی گروه دارای زانوی طبیعی و گروه دارای زانوی پرانتزی نشان داد که به جز در مهارت شوت، زانوی پرانتزی عامل تأثیرگذار در سایر مهارت های تکنیکی فوتبال و فعالیت الکترومایوگرافی نمی باشد.

در کار حاضر، نانو هیبریدهای کامپوزیتی پلی وینیل الکل/ اکسید نیکل و پلی وینیل کلرید/ اکسید نیکل با مقادیر متفاوت پی وی سی(pvc) و پی وی ای (pva)و در دماهای مختلف به روش سل- ژل سنتز شده اند. فازهای بلوری، بلورینگی و ویژیگی های الکتریکی نمونه ها با استفاده از تکنیک های میکروسکوپی روبشی الکترونی (sem)، نیروی اتمی (afm)، طیف نمایی فوریه مادون قرمز (ftir)، توزیع انرژی پرتو ایکس (edx) و الگوی پرتو ایکس (x- map) مشخصه یابی شده اند. نانوکامپوزیت های هیبریدی مزبور به عنوان مواد دی الکتریکی مابین صفحات خازن قرار داده شده و ثابت دی الکتریک، ظرفیت خازن، جریان نشتی، تحرک پذیری حامل ها، فاکتور کیفیت و توزیع نانوذرات اندازه گیری شده و یا بدست آمده اند، که نانو کامپوزیت هیبریدی nio/ pvc:2 ( و nio/pva:2) سنتز شده در دمای 80 درجه سانتی گراد، دارای ثابت دی الکتریک بالاتر 68 ( و 56)، مورفولوژی سطحی بهتر، ناهمواری سطحی کم تر و پایین تر بودن جریان نشتی می توانند به عنوان مواد گیت دی الکتریکی ترانزیستورهای اثر میدانی مواد آلی آتی مورد استفاده قرار گیرند.